===========================================================

"Hitra"
September 2008

===========================================================

Samen met mijn vrouw en vismaat Yvonne het plan opgevat om weer eens naar Hitra te gaan in Noorwegen. Hitra ligt op de hoogte van Trondheim, en dan nog 200 km naar het westen rijden. We waren hier 5 jaar geleden ook al eens geweest, met leuke resultaten plus een prima vakantie, dus waarom niet nog eens gaan. Hitra bereik je door te gaan door de diepste onderzeese tunnel ter wereld. Deze gaat 300 meter diep onder het fjord door naar de overkant. Op zich al een hele ervaring met een volgepakte Citroen Berlingo, want die haalt dan nog net de 50 km als je weer naar boven moet klimmen. Vorige keer waren we aan de Trondheimsleia wezen vissen. Een groot water tussen het eiland Hitra en het vasteland. We hebben dit keer voor de plaats Ansnes gekozen, te meer omdat ik daar vanaf de kant al mooie schelvissen vist te vangen van 60 cm en groter, wat soms grote problemen opleverde met het ophalen over het talud van 45 meter diep. Dus we waren van plan daar zeker met de boot te gaan vissen, wat het ophalen zeer zou vergemakkelijken.

Natuurlijk komt er bij dit soort verre vakanties naar een toch wel duur land enige voorbereiding kijken. De keus om met de auto te gaan, en niet met het vliegtuig ligt mede daarin, dat we zoveel mogelijk basislevensmiddelen zelf meenemen, om ter plekke al niet op zeer hoge kosten gejaagd te worden, ook al is het door de komst van de euro zeker niet meer zo�n enorm verschil als vroeger. Ik ben reeds zo�n 15 keer in Noorwegen geweest zodat je daar een aardige vergelijking in kan maken. Een volle bak met goederen dus bij de supermarkt gehaald, met daarbij natuurlijk de nodige alcoholische versnaperingen, die ter plekke echt niet te betalen zijn. Bij Sander�s Hengelsport te Heerhugowaard nog 1,5 kilo zagers besteld en meegenomen, zodat we ook vanaf de kant weer lekker aan de gang konden op de diverse vissoorten. De zagers worden prima reisklaar gemaakt in een tempex box van Topsy baits, met daarin een Grote laag turf, en een aantal gelkoelelementen, zodat ze tijdens de in totaal 37 urige reis (inclusief 20 uur boot Kiel-Oslo) lekker koel blijven. De koelelementen wel op een laagje noppenfolie leggen, zodat ze niet direkt in contact komen met de zagers. Ter plekke iedere dag de boel controleren op rotte zagers, en de gebruikte niet meer retour doen richting de tempexbak. Als het een beetje mee zit kun je ze op deze manier zo�n 10 dagen supervers houden. We weten uit ervaring dat je op zagers niet vaak de grootste vissen vangt, maar wel vaak hele byzondere, zoals leuke lipvissen met allerlei kleuren, die je met het meeste gebruikte aas aldaar, visfilets, minder snel vangt.

Natuurlijk gaat er ook weer een vracht aan hengeloorlogsmateriaal mee om de vissen op allerlei soorten manier te gaan belagen, en te proberen om ze uit hun element naar boven te trekken. Als hengels vertrouw ik al jaren op de bekende Ugly Sticks van Shakespeare. Fantastische, meestal eendelige boothengels die pittig sterk zijn, maar desondanks zeer gevoelig zijn door de versneden top, zodat je geen aanbeet hoeft te missen, ook niet op grote dieptes. Ze gaan mee in de 15 lbs, 20 lbs, en 30 lbs klasse voor het echte diepe werk tot 200 meter, want veel dieper wordt het daar niet. Verder gaan er een aantal spinhengels mee plus een feederhengel, om mocht het op zee niet lukken, wat natuurlijk altijd kan gebeuren, de forellen in een van de vele zoetwatermeertjes op Hitra te belagen. En natuurlijk, ik kan het niet laten, ondanks dat het een bootvakantie wordt, mijn vertrouwde K2�s 4.50 m mee te nemen plus kantsteun.

Als molens neem ik de Daiwa Gold, en de Daiwa Opus bull mee, wat echte krachtpatsers zijn, en goed betaalbaar bovendien. Als Reels mijn vertrouwde reeds op leeftijd zijnde Abu zilverserie 12 Ambassadeur. Plus nog een paar lichte spinmolens van diverse merken. Op alle heb ik gevlochte lijnen zitten. Allen met een gemiddelde dikte van 20/00. Dit is echt genoeg voor Noorwegen, zeker in combinatie met een goed afgestelde slip. Tijdens het bodemvissen moet je e.e.a ook nog stuk kunnen trekken bij het vastzitten, wat onherroepelijk een aantal keren zal gebeuren. Als je dan nog dikkere lijnen gaat gebruiken, weet je niet wat je overkomt, en lijk je zelf wel met hengel en al naar de bodem te worden getrokken. Het werken met een breeklijntje van gewoon nylon van een meter is dus zeer aan te raden !!

Als loodgewichten op dieptes tot 50 meter gebruik ik de milieuvriendelijke stenen met daarin een wartels gegoten van 140 gram. Als je deze verliest op de bodem verrijk je het land dus met een steen, en niet met een stuk lood, en dat voelt toch wat beter aan bij mijzelf. Maar voor de echte dieptes tot 200 meter kom je echt niet om stukken lood heen van 350 gram, om snel bij de bodem te kunnen komen, en ook bodem te kunnen houden !!. Op grote dieptes komt het vastzitten op de bodem gelukkig zelden voor. Natuurlijk ontbreken de diverse kunstaasmaterialen niet.

Zoals verenpaternosters om de makreel,koolvis of haring te vangen die als filets of als geheel als aas zullen dienen. Vele diverse pilkers van 65-175 gram om de vis op diverse dieptes te bevissen. De alom vertrouwde Gummimacks van het liefst een rode kleur ontbraken ook niet. Shads met loodkoppen van 40-112 gram,lichte lepels, en diverse andere als vis uitziende plasticartikelen maken het visoorlogsgerei compleet. We hebben dus weer de halve hengelsportzaak heen en terug naar Noorwegen gesleept zoals jullie hierbij vernemen. Maar uit ervaring weten we dat we daar ook wel het e.e.a zullen achterlaten op de rotsachtige bodems van Hitra.

Meestal maken we de overtocht vanuit de kop van Denemarken/Hirtshals naar Noorwegen/Kristiansand. Een normale overtocht van 7 uur. Maar er is wel het e.e.a veranderd op dit traject. De luxere boten, waarop je heerlijk kan pitten een paar uurtjes, zijn uit de vaart genomen en verkocht. Er varen nu snelboten op dit traject, waarmee je binnen een tijdsbestek van 3-4 uur aan de overkant bent. Op zich wel lekker snel dus. De prijzen zijn verlaagd, maar ze varen voor mijzelf gezien, en uit Nederland rijdende met de auto op wat incourante tijdstippen, zodat je daar ook midden in de nacht of op een ander ongunstig tijdstip aankomt. En je wil toch ook wel even bijkomen van je 12 uurstocht/1000 km naar Denemarken. Dit keer gekozen voor de meest luxueuze boten die er rondvaren op deze zee�n. De overtocht dus geboekt van Kiel/Duitsland naar Noorwegen/Oslo. Een overtocht van wel 20 uur, maar de reis is een enorme belevenis op zich.

Op een van de twee boten van de Color-line de Ms Color-Magic of de MS Color-Fantasy waan je je echt niet op een schip. Het is echt een drijvend dorp op zee, met daarop vertegenwoordigd winkels,pubs,restaurants en natuurlijk een prachtig theater waarin je je kan vergapen aan prachtige shows onder een genot van een Noors biertje/0,5 l (10 euro). Vanuit ons huis te Avenhorn was het 570 km naar Kiel. Dat is dus met rusten mee 6-7 uur rijden met de auto. Dat scheelt dus een aanmerkelijk stuk met de kop van Denemarken, plus dat als je op de boot stapt je direkt het vakantiegevoel hebt.

In Noorwegen zelf zullen we dan nog 650 km omhoog gaan klimmen naar onze eindbestemming te Hitra/Ansnes. Je moet hier echt wel 10 uur voor uit trekken. In Noorwegen heb je bijna geen rechte wegen, alleen in het begin bij Oslo nog. Noorwegen is een grote bocht, waardoor je eigenlijk nimmer kan inhalen ter plekke. Dit heeft ook geen enkele nut, want als gemiddelde per uur kom je toch maar uit op 65 KM. Concentratie op de reis is vereist, omdat je je gedachten op dit traject met zijn duizenden bochten en tunnels natuurlijk niet moet laten afdwalen.

De totale reistijd zal dus 14 uur Avenhorn-Kiel v.v., 40 uur bootreis Kiel-Oslo v.v. en 20 uur Oslo-Hitra bedragen. . Een totalen reistijd heen en terug van 74 uur dus, enkele reis 37 uur totaal. Dit is dus wederom niet naast de deur, maar we weten uit ervaring dat het toch wel vaak de moeite waard is om vanaf het midden van Noorwegen te gaan vissen.

Hoe hoger je gaat in Noorwegen neemt de diversiteit aan vissoorten toe, en ook de grootte van de vis zelf meestal. Zoals bij alle visvakantie geldt natuurlijk dat visgaranties niet bestaan. Je kan beter spreken van een beste vangstkans om jezelf visgeestelijk niet helemaal gek te maken, en om je enigszins te beschermen tegen tegenvallende resultaten.

Na een lange reis aangekomen bij ons gehuurde prachtig vrijstaande huis te Hitra plus geweldige Aluboot /6m met daarachter een motorvermogen van 50 PK. We hebben niet zoals voorheen wel eens gebeurd is bezuinigd op de boot. De boot is zeer belangrijk, dus die moet gewoon goed zijn ! Alles zat er ook op, inclusief Garmin echolood en kaartplotter. Waar je niet buiten kunt ! Na een toch wel een uur durende uitleg van de eigenaar hoe e.e.a werkte gingen we dezelfde middag meteen een sessie maken van 4 uur om wat aan de boot te wennen, en natuurlijk ook om de visadrenaline die door de aderen giert wat tot bedaren te brengen door de eerste vissen te gaan verschalken.

En dat lukte gelukkig, ook al was de vangst op deze eerste sessie beperkt tot een aantal kleine gulletjes , koolvis en pollak. Maar de kop was eraf, en mijn viskoorts met daarin gelegen toch de onontkoombare visverwachtingen was enigszins tot bedaren gebracht. Nu even een goed glas wijn (of twee, of drie ! ), en dan maar te bed met mijn vismaat Yvonne. Het komt toch niet vaak voor dat je met je eigen vismaat in een bed slaapt. Meestal zijn ze op visreizen erg stoppelig en ruw, en ruiken ze naar visingewanden. Dit keer een stuk beter dus.

We hadden nog negen dagen te gaan met het vissen op Hitra, dus we hebben heel wat visgronden onderzocht, en verkend. Eerst maar eens de zandgronden verkend op vissen die ons waren aangegeven door de medewerkers ter plaatse.

Ik ben gek op zandgronden, omdat zich hier vaak mijn droomvissen zoals Heilbot en Tarbot en Schol ophouden. Helaas mochten we geen van alle vangen alhier, ondanks verwoede pogingen. Op eerdere visreizen met Visservice.nl van Reier Groot en Sjoerd Schrassen had ik toch wel prachtige resultaten geboekt te Stavanger, dus dat viel hier een beetje tegen.

De taktiek omgooien dus maar, en wat afwisseling brengen in de aasaanbieding. Met zware shads aan het werk gegaan op dieptes van 50 meter, terwijl Yvonne lekker rustig aan het vissen was met een flinke flapper koolvis op de bodem. En ja hoor, dit leverde gelukkig de eerste knappe vissen op. Een aantal lengen van 80-90 cm plus wat gul tot 75 cm. De eerste vis kon gefileerd worden in de prachtige fileerruimte ter plekke. Een heerlijk natuurlijk gevoel, als je alleen maar daaraan hoeft te denken, en aan niets anders.

Heerlijk, wat een gelukzalig gevoel komt er dan door je heen stromen plus het blije gevoel dat je dit toch allemaal maar weer mee mag maken. We konden gelukkig ook een aantal keren buiten het fjord gaan vissen. Je moet die dagen dan ook meteen pakken, want het weer is nogal grillig aldaar. Diverse dagen zware storm(erg !) gecombineerd met regen ( daar hebben we de topkleding voor, maar het blijft niet leuk) maakten dat we niet naar buiten konden, en gelukkig wel in ons beschutte fjord konden vissen waar altijd wel een beschutte plek te vinden was. De Lengen hadden de overhand deze vakantie, en we hebben er �tussen de 30 en 40 van gevangen, de grootste bedroeg 1.05, en dat is toch een mooie vis.

Leng is prachtig te fileren, dus het aantal ingevroren en portioneel verpakte vis, die we mee terug gingen nemen naar Nederland nam gestaag toe. Maar zeker geen overdaad wat we gewend waren. Meestal vult de diepvrieskist in Noorwegen zich al in drie of vier dagen, maar dit keer ging het dus rustiger. Gelukkig kwamen er ook diverse mooie Lommen boven water. Vooral Yvonne had hiervan de smaak goed te pakken, zodat ik haar i.p.v. mevr. Mom maar mevr. Lom ben gaan noemen. Op 200 meter water ving ik toch nog wel een paar speciale haaien De ene was er toch wel een die er erg futoristisch uitzag. Het bleek een zwarte Doornhaai te zijn (velvet Belly), die inderdaad in tegenstelling tot de andere haaiensoorten fluweelzacht aanvoelde.

Wat een absurd haaitje is dat, het leek wel ter plekke beschilderd door een of ander diepzeekunstenaar. De andere was een spaanse hondshaai, waarvan we er nog meerder zouden vangen. Als je eenmaal op een plek zit waar je ze vangt, blijft het er niet bij een. Mocht je nog wat anders willen vangen kun je beter gaan verkassen.

De gulvangsten lieten erg te wensen over. De grootste bleef 75 cm, en dat is toch niet groot voor Noorse begrippen. Gelukkig namen de pollakvangsten wat toe, maar ook daar bleef de grootte beperkt tot 60 cm. Doch erg leuk aan licht materiaal gevangen met lichte Storm-shads Welke door zijn aero-dynamische vorm, en prachtig ingesealde haken mijn absolute favorieten zijn gebleken. De Kantvangsten vielen helaas ook wat tegen, ook al heb ik het in verhouding met de bootvisserij maar een aantal keren geprobeerd. Maar een leuke gul.of schelvis haal je er altijd wel uit met zagers, en zo ook nu dus wel weer.

Het leuke aan het vissen met de boot is toch wel dat je vooral met aas van alles kan verwachten, en dat je eigenlijk in tegenstelling tot Nederland nooit echt weet water boven water komt.Mooie Wijtingen b.v. van 46 cm het stuk, of dan weer een roodbaars (helaas van de kleinere soort)Schelvis of Lom. Op de haringpaternoster vanaf de kant hartstikke leuk mooie aasvis gevangen onder de brug naar Fjelvaeroy. Lachen hoor, drie van die kleine monsters tegelijk die allemaal een andere kant op willen aan een licht spinhengeltje.

Mooie aasvis die we goed konden gebruiken, omdat de makreel helaas niet overdadig aanwezig was. Iedere dag heb ik wel een aantal vissoorten heerlijk panklaar kunnen maken in onze geweldige luxe (voor Noorse begrippen gewoon) ruime vakantiewoning. Kicken, en het ware natuurgevoel komt boven van de visneanderthaler. Alleen het berevel en de knuppel zijn vervangen door een visoverall en een hengel in deze.

De vissoorten die we hebben gevangen zijn met tussen haakjes de grootste zijn: Leng(1.05) Gul(75) Pollak(60)Lom(55)Wijting (46 ) plus Makreel,Haring, Steenbolk,Schelvis,Roodbaars,Spaanse hondshaai, Zwarte Doornhaai .

Niet mag ontbreken in dit verhaal zijn ook dat op twee dagen meerdere groepen van bruinvissen Ons op enkele tientallen meters passeerden. Het ware Jacques Cousteau gevoel !! Ook de zeeotter die regelmatig op onze bootsteiger kwam was kicken om te zien. En als je je visafval was vergeten binnen te zetten, kon je er donder op zeggen dat de plaatselijke huismarter alles aan flinters had gescheurd.

Na twee dagen storm konden we de laatste dag gelukkig nog uit met de boot om ons visavontuur af te sluiten. Het zou geen prettige afsluiting worden van ons tot dan toe prima verlopen avontuur. Inmiddels had ik de boot en diepteapparatuur prima onder controle. Zoals gebruikelijk had ik een dieptealarm ingesteld, zodat in geval van ondiepte ik Gewaarschuwd zou worden door een piepsignaal dat niet te missen is. Maar op de helft van de dag bij het varen tussen twee eilanden ter plekke met daartussen 100 meter water gebeurde het.

Ik had al 5 meter op mijn dieptemeter gespot, dus ik voer al rustiger om niet in de problemen te komen. Maar opeens op een derde van de snelheid van de boot, toch een enorme dreun, en de motor kwam omhoog zetten. Het dieptesignaal op de dieptemeter ging niet af, maar ik wist desondanks dat ik zwaar in de problemen zat. Het visgevoel maakte meteen plaats voor een K-gevoel. Moet dat ons nu overkomen op onze laatste visdag ondanks dat ik altijd zo voorzichtig bezig ben !

Gelukkig draaide de motor nog, maar ik kon aan het geluid horen dat e.e.a goed mis was onder water. Met een katergevoel terug naar onze bootsteiger dus, en checken die boel. Nou, dat viel niet mee. De hele schroef verbogen, maar helaas ook een stuk van het metaal Van de motor af, plus een enorme scheur in het motorhuis, wat later het duurste bleek. De schroef verbuigen komt op de Noorse rotsbodems regelmatig voor bij vakantiegangers. Maar hier was helaas voor ons meer aan de hand. De schade is getaxeerd op 3000 euro, waarvan wij ter plekke het eigen risico van 600 euro moesten voldoen. Maar natuurlijk dankzij de verzekering niet het gehele bedrag.

Gelukkig ben ik een voorzichtige bootbestuurder, want stel je voor dat dit in volle vaart was gebeurd. Dan waren we of uit de boot geslingerd of wellicht op een andere manier ernstig beschadigd geweest. Dus we mochten van geluk spreken, en hadden alleen materiepech, hoe rottig ook. Het werd door deze schade toch nog een dure vakantie. Ik had dit nog nooit meegemaakt met mijn 15 jarige bootervaring. Maar je ziet, het kan zomaar gebeuren !

Het meest irritante psychisch gezien vond ik dat het alarm op 3 meter van de dieptemeter niet was afgegaan. Daar kun je dus niet altijd op vertrouwen . Nogmaals voorzichtigheid is geboden met het varen tussen de eilanden door. Je kunt er voor de zekerheid maar beter omheen varen om niet op hoge kosten te komen zoals in ons geval,ook al lijk je er makkelijk tussendoor te kunnen .

Ondanks de materiepech een prachtige vakantie gehad, met vele hoogtepunten. Maar vanaf deze hoogtes van Noorwegen en hoger zullen wij ons in de toekomst toch met een vliegtuig laten vervoeren plus een auto ter plekke te huren.Dit is een stuk minder vermoeiend, en dan maar wat minder vis mee naar huis. Ik hoop dat jullie meegeleefd hebben met onze viservaringen op het eiland Hitra.

We zullen de volgende keren het hogerop gaan zoeken, en onze vistaktieken wederom gaan aanscherpen.