==========================================================

Hitra Noorwegen 05-06 t/m 12-06.

Weer een week vissen in Noorwegen en voor je er erg in hebt ben je helaas  al weer thuis, maar in die tussentijd wel een geweldige week beleefd. (alle fotos onderaan de site in 2 series)

Ok� de tocht naar Oslo verliep op de nacht van woensdag op donderdag met 2 auto�s ( je verzameld ondertussen aardig wat visspullen)  zonder tegenslagen en waren we ruim op tijd voor de bootovertocht van  10:00 uur. Dus de tijd maar eventjes benut om de gebraden kippenboutjes van Marga ( Eddie� wederhelft ) te verorberen. Ja Eddie we weten ondertussen dat jij ze niet zelf bakt, maar je lieve vrouw.  Na het inschepen nog een tocht van 9 uur varen, welke ons natuurlijk veel te lang duurde. Was ook redelijk wat wind en regen. Als we dat maar niet bij Hitra hebben.  Na de prachtige kuststrook in de Oslo fjord te hebben aanschouwd was de auto van Nanno vrij snel door de douane. Wij hadden minder geluk. Of we ook drugs hadden. Mijn heldere blauwe ogen waren schijnbaar niet zo helder meer na een nacht zonder slaap en moesten we toch de garage in om de auto te laten onderzoeken. Zelf zijn we ook nog eventjes gefouilleerd. Eventjes was ik  bang dat de latex handschoentjes nog even werden aangetrokken, maar dat gebeurde gelukkig niet. Nanno en Eddie hadden er waarschijnlijk om gevraagd hihihi. Na de nodige ondervragingen door 3 verschillende douaniers heeft het ca. 40 minuten geduurd voordat we verder konden. Dit is mij nog meegevallen en de douaniers hebben zelfs de auto weer keurig ingepakt. Deden dus gewoon hun werk. Reden dat ze ons aanhielden was dat Peter zijn sigaretten zo had gedraaid dat dit op een jointje leek. Na de nodige komische opmerkingen van Nanno en Eddie hebben we nog 3 uurtjes gereden  voordat we onze eerste overnachting bereikt hadden. Effe snel douchen en onder de wol. Volgende dag 7:00 uur uiterlijk vertrekken naar eindbestemming.

Nog steeds was het slecht weer, welke niet alleen voor het vissen minder leuk zou zijn maar ook voor ondertekende. De motor van de ruitenwisser maakte namelijk nogal een lawaai. Was net een ouderwetse koffiemolen (Ja Peter, mocht niet te veel kosten natuurlijk hihihi). Na de nodige stops kwamen we uiteindelijk rond 13:00 uur aan op Hitra. Een prachtig eilandje verbonden met een brug, waardoor je heel gemakkelijk op en af het eiland kon komen. De vrouw van de huiseigenaar heeft ons het huisje geopend en vertelde ons dat haar man tussen 16:00 uur en 17:00 uur de boot zou overdragen met de nodige apparatuur. Prima voor ons want we mochten officieel pas om 16:00 uur in het huisje. Zijn dus alvast begonnen met auto�s leegpakken,  koelkast inpakken en hengels optuigen. Daar stuiten we op een probleem.!!!!  We hadden eten bij ons voor 10 man in plaats van 4 man.  Of zou dit komen omdat we bang waren dat Peter ons zou bevreten hihihi.  We hadden in elk geval voldoende borrelballen, metworsten en andere lekkernijen voor op de boot. Nanno had er zoveel  zin in dat hij vloog als een speer door het huisje. Maar ja dan moet je niet een kastdeurtje open laten staan, want dan weet je dat je de hele week een blauw oog hebt. Deze was zo blauw dat menig Duitser dacht dat hij elke morgen voor de spiegel stond om zich op te maken voor dat hij aan het vissen ging. Ach ja wat ga je in die tussentijd doen voordat je de boot krijgt, vanaf de kant vissen rondom de haven. Je vangt hier ongelooflijk veel kleine koolvis van 20 tot 40 cm. geweldig hoe deze aan je hengel zitten te trekken. Om 16:45 kwam Torgrim de eigenaar ons uitleggen hoe alles zou werken. Hele aardige man die de tijd nam om iedereen de juiste informatie te verschaffen. Hij woont zelf ook op Hemnskjel en was dan ook meestal iedere avond wel te zien op het complex. Gelukkig hadden ze hier de Garmin GPS/dieptemeter, welke we de afgelopen 2 jaar ook in Kvernepollen hadden. Dit beoogde verder dus geen uitleg voor ons. Viiiiiiiiiiiiiiisseeeeeeeeeeeeen !!!!!!!!!!

Doordat er nog redelijk veel wind stond zijn we aan de zuidkant van Hemnskjel  aan het vissen gegaan tot een 23:00 uur. Hier heb ben we een paar gulletjes en onbeperkt koolvissen gevangen. Daarna snel in bed om slaap in te halen om vervolgens zaterdagmorgen om 04:00 uur het alarm te horen afgaan. Rond 5:00 uur op weg naar de uitgezochte spots in de Trondheimsleia. Hier zijn diverse onderwaterbergen die van een 150 meter oplopen tot een 25 meter. Heel veel scholen koolvis die de dieptemeter soms een 10 meter dikke laag opvulden. Vrij snel kwam er al meer wind opzetten, waardoor  we dieper het fjord zijn in gegaan achter diverse eilanden. Ook hier was de koolvis massaal aanwezig. Nog nooit zo�n vakantie meegemaakt waar zoveel koolvis zit. De pollak was moeilijk te vangen. Af en toe kregen we een redelijke pollak aan de haak en voornamelijk gevangen aan de comoran pilker geel/oranje of rood/zwart. Achteraf gezien hadden we misschien wel meer kunnen vangen want ze zaten gewoon dieper te azen dan dat we gewend waren.  Af en toe een redelijke kabeljauw tot een 65 cm. en zo was de eerste volle dag een feit. Bakkie met niet te redden koolvissen en paar pollakken en gullen. De fileerruimte was wel grappig want deze dreef op het water, zodat je het vieze water met bloed en dergelijke door de grote kieren in het water kon dumpen. De grote vis afvalresten kon je de volgende dag op zee weer dumpen, waar de meeuwen dankbaar gebruik van maakten. Zo nog even een beetje eten en dan was het plan om �smiddags nog eventjes de oogjes dicht te doen, maar Nanno en ik hadden toch meer zin om het eventjes in de haven vanaf de steiger met stukjes kleine vis te proberen. Hier heeft Nanno nog 2 mooie gullen gevangen en zelf had ik een koolvis en nog een leuke gul verspeeld.  Nanno had zijn aas nog maar net in het water liggen toen zijn hengel bijna het water in werd getrokken. Ongelofelijk hoe sterk zo�n gul is.  Later rond 17:00 gezamenlijk met de boot het water op en uit de wind diverse eilandjes afgevist. Hier hebben we nog een mooie schelvisstek ontdekt. Even ankeren ( zelf meegebracht wrakanker met 220 meter dun touw) op 15 meter en af laten zakken tot 30 meter waar we ongestoord diverse mooie schelvissen naar boven haalden en de nodige mooie kabeljauwen. Ook de schelvis is een mooie bonkende vis om te drillen. Na nog een gigantische regenhoos hebben ontlopen zijn we aan de westkant van Hemnskjel nog eventjes aan het makrelen geweest op de koolvissen. Dit blijft leuk op de spinlatten.

Zondag 4:00 opstaan wind was aardig sterk, dus nog eventjes blijven liggen. 8:00  zag er toch beter uit. Rustig aan ontbijten en tegen 9:30 op het water. Dit was wel te doen op de Trondheimsleia. Weer naar de ondieptes om proberen iets groter te vangen. Ditmaal deed Nanno  een levende koolvisje onder aan zijn pilker, waardoor er hopelijk een dikke op zou klappen. Dit gebeurde toen hij zijn aasvis omhoog ging draaien. Een ongelooflijke dreun op z�n hengel waarop vervolgens kort daarna de vis er af ging. Na binnenhalen van het koolvisje zag je heel duidelijk de beetafdrukken net achter zijn kop. Dit was die dag de enige x dat we op die manier een aanbeet hadden. Wel heeft Nanno op z�n mooie shad met wimpelend groen staartje een hele mooie pollak van 91 cm gevangen die hem  halverwege het binnendraaien erop klapte. Wat een explosieve runs nam deze prachtige vis. Een persoonlijk record voor Nanno. Klasse topper!! Verder daar weer de nodige standaard slag koolvis gevangen.  Door de aantrekkende wind zijn we weer dieper het fjord ingevaren op zoek naar nieuwe onderwater bergen. Onderweg een prachtige zeearend gezien die op redelijke afstand langs ons vloog. Dicht langs de kanten op ca. 15 meter hebben we daar diverse mooie diep rood gekleurde kabeljauwen gevangen tot een 70 cm. Nanno ving daar z�n eerste bruin gevlekte lipvis. Na deze sessie zijn we op een 28 meter hoge onderwater berg beland. Ook hier zagen we weer een gigantische school koolvisjes. Echter bliepten deze visjes iets groter op dan we gewend waren. Pilkers zakken maar en hangen dachten we, maar nee deze lieten zich moeilijker vangen. Zo af en toe kreeg je er ��n te pakken. Deze koolvissen waren heel mooi aan de maat, dus een stuk groter dan wat we gewend waren.  Ok�,  het anker uitgooien even voorbij het hoogste punt waarop het wrakanker zich lekker vastgreep in de helling. Zo konden wij ons laten zakken tot we 30 meter onder de boot hadden. Doordat we nu de pilkers ver weggooiden en vervolgens binnendraaiden kregen we veel meer beet als de pilkers over de ondiepte waggelde. Elke worp was prijs met een hele mooie koolvis. Even wat meegenomen om het grootste deel van de grote koelbox te kunnen vullen. Dit was een plek om weer naar terug te keren. Rond 14:00 uur in het huisje, fileren paar Duitsers imponeren en een dutje doen.

We hadden besloten om het vanaf nu �snachts te gaan proberen om zo hopelijk met minder wind te kunnen vissen. Het bleef gelukkig de hele nacht licht, alleen een kleine schemer tussen 23:30 en 02:00 uur. Dus om 21:00 uur uitvaren. Tot onze verbazing viel de wind bijna weg. Gelijk gebruik van maken en de stekken op het grootste stuk van het fjord bevissen. De echte groten zaten daar niet, dus na enkele uren zijn we naar onze laatste leuke koolvisstek gegaan. Hier hebben we tot een uurtje of 03:00 gezeten. Daarna diverse ondieptes afgezocht naar pollak, maar die bleven moeilijk te vinden. Af en toe had je er ��n. Opeens zagen we een soort visdiefjes duiken bij een ondiepte. Haring natuurlijk en zo zijn we voorzichtig naar die kleine school toe gevaren. M�n eerste worp was direct een mooie pollak. De 2^e of de 3^e ook een hele mooie pollak. Daarna waren het weer de bekende koolvissen. Helaas was het maar een klein schooltje haring en was ook even snel verdwenen als die gekomen was. Ondertussen scheen het zonnetje al lekker op onze hoofden en was het rond een uur of 8 �smorgens. We hadden nog geen zin om terug naar het huisje te gaan, want je bent hier nu eenmaal niet elk weekend, dus wordt de tijd maximaal benut. Even het fjord oversteken en rond het eiland Terningen een beetje pilkeren en gooien. Na diverse klein rotsformaties rondom bevist te hebben krijgt Peter een koolvis eraan, vervolgens klapt hem er iets zwaarder bij op. Peter denkt leuk 2 mooie koolvissen. Ineens buigt zijn penn hengel nog een stukkie verder door ( wist niet eens dat dit zover kon hihihi ) om vervolgens zijn sargus molen te horen die goed door de slip heen ratelde. Peter stond zichtbaar genietend de vis te drillen. De rest van ons was natuurlijk doodsbang dat deze grote vis verspeeld zou worden en kreeg dan ook alle gewenste en ongewenste adviezen naar hem toe geschreeuwd. Uiteindelijk heeft hij zelf door het hoofd koel te houden en z�n goed materiaal een koolvis van een 40 cm een pollak van 65 cm. en een kabeljauw van 97 cm in ��n x binnen gehaald. Ja over goed materiaal gesproken, de meeste vissers denken wel om een goede hengel met molen en dynema lijn, maar de wartel is ook zeer belangrijk. Voor een paar euro meer heb je een zakje met 10 zeer betrouwbare wartels.  Ja ja wat was Peter trots en blij met zijn persoonlijk record. De kabeljauw overleefde het helaas niet, maar hij kan nog wel voor een goed doel dienen hihihi. Zo zijn we die dag rond 13:30 weer in het haventje beland. Een Duitse man en zijn zoon zaten al naar ons uit te kijken vanaf hun balkon wat we nu weer meebrachten. De kabeljauw vonden ze heel mooi. Ook vroegen ze ons hoe laat we vannacht weer terug waren gekomen. Niet dus zeiden we. Hahaha , hij keek ons vol ongeloof aan en hij zat mompelend te rekenen hoelang we wel niet op het water waren geweest. Wel dit zou de andere 3 resterende nachten ook nog gaan gebeuren. Snel visjes fileren hapje eten en onder de wol.

Maandagavond oftewel 5 uurtjes later begon de 2^e nachtsessie. Deze x zouden we in de Trondheimsleia rechts van Hemnskjel de stekken bezoeken. Hier hebben we hele goede kabeljauwstekken dichtbij rotsformaties gevonden onder tegen Hitra aan. Denk dat we die nacht wel een 20 mooie kabeljauwen hebben gevangen. De nodige koolvissen die nog steeds overal aanwezig zijn. Aantal mooie pollakken op de ondieptes gevangen en  genoten van de prachtige zonsondergang en opkomst met bladstil weer. Uiteindelijk zijn we rond 8:00 uur bij een open stuk beland waardoor je eigenlijk richting open zee kon kijken. Hier hebben we op ondieptes nog hele mooie kabeljauwen gevangen rond de 70 cm. Opmerkelijk was wel dat Eddie de meeste kabeljauwen ving deze dag.  Zijn geheim aas hield hij zo lang mogelijk verborgen, maar uiteindelijk wisten we zijn geheim. Een oranje goudkleurige 150 gram DEGA pilker. Als kameraad verwacht je natuurlijk dat hij direct zegt:  Schakel maar over op de DEGA. Maar nee dat moest eerst een � dag duren voordat we er nota bene  zelf achter moesten komen hihihi. Ook de dikkere slag koolvissen die een prachtige sport leveren, waren voldoende aanwezig. Rond 13:00 uur weer in het haventje. Duitsers weer op de uitkijk en waren weer onder de indruk van de vangsten die het niet overleefd hadden. Je kan werkelijk waar de boot helemaal vol vangen als je weet waar je zoeken moet. De meeste vissen hadden dan ook geluk met ons, want die werden teruggezet. Ok� visjes fileren, beetje eten en weer onder de wol tot 19:00 uur.

Dinsdagavond/nacht  alweer de ��n na laatste nacht. Rond 21:00 uur vaarden we richting de zelfde plekken als voorgaande avond.  Met de bedoeling om nu verder te varen richting open zee. We wilden namelijk ook heel graag de zon in de zee zien wegsmelten en 3 uurtjes later uit de zee weer op zien komen. Na de nodige haltes bij rotspartijen onder tegen Hitra aan werden er toch minder kabeljauwen gehaakt dan de vorige avond. Geeft niet, bladstil weer en op weg naar nieuwe visgronden, nieuwe kansen. Uiteindelijk zijn we rond 01:00 uur vanaf de Trondheimsleia richting open zee gevaren tot aan eiland Fjellvaeroya. Onderweg hele interessante ondieptes gezien, waar we diverse leuke pollakken gevangen hebben. Uiteraard niet te vergeten de altijd aanwezige koolvis. Hihihi ik had soms het idee dat de scholen gewoon overal met ons mee vaarden. Bij Fjellvaeroya hebben we veel ondieptes tot een 40 meter bevist waar de nodige kabeljauwen en koolvissen afkwamen. Ook hier waren de dikkere slag  koolvissen. Gaandeweg liep het tegen 8:00 en zijn we vlak bij het torentje midden in het fjord aan het vissen gegaan op een 60 meter diepte. De bedoeling was om te driften langs de schuine helling van die langgerekte ondiepte. Helemaal niets het eerste halfuur. Ja wat doe je dan verkassen natuurlijk. Iedereen opdraaien en plan om weg te varen, zie ik Eddie met een hengel als een hoepel rustig leunend tegen de stuurconsole. Ik vraag dus nog : zit je vast ?? Nee zit een vis aan zegt ie heel normaal. Dus ik denk die zit dus gewoon muurvast anders had hij toch wel enthousiaster gereageerd toch. Dus motor starten en bedoeling was om met de lijn mee te varen naar de pilker om die weer los te krijgen. Zie ik toch ietwat beweging in z�n top. Nanno ziet dit ook en vragen beide nog maar een x,  weet je zeker dat je er geen vis aan hebt. Ja zegt Eddie. Man, wees dan een beetje duidelijker of enthousiaster  hahahaha. Ongelooflijk wat een stalen zenuwen die kerel. De slip van zijn Penn Slammer ging maar door en zijn nieuwe  penn hengel  boog vervaarlijk en schokkend door. Dit ging zo gestaag door dat we ineens riepen heilbot!! ( wisten wij veel ) alles voor in de boot aan de kant gezet, zodat Eddie voor op de punt de vis links en rechts kon drillen. Na een kleine 10 minuten zagen we ineens een witte giga vlek uit de diepte omhoog komen. Een gigantische koolvis, klasse wat een geweldig gezicht. Ondertekende moest zijn camera eventjes wegleggen om de koolvis te gaffen. Jawel vis binnenboord en met z�n vieren  eventjes hard geschreeuwd van vreugde. De meetlat gaf 98 cm aan. Een persoonlijk record voor Eddie en apetrots was hij natuurlijk. Heb Eddie nog nooit zolang met een smile gezien hihihi. Moet ook zeggen dat dit de koelbloedigste dril geweest was die ik ooit had gezien. Klasse Eddie.  Ok� Peter een kabeljauw tegen de meter aan Eddie een koolvis tegen de meter aan. Nanno een pollak van 91. Dus eigenlijk stonden Nanno en ik nog op de nominatie om elk ��n tegen de meter aan te vangen. Hehehe liefst er overheen natuurlijk ( we moesten eens weten !!!) Wij dus daar rondom in de buurt verder gaan vissen voor enkele uurtjes, maar verder geen supervissen meer.

Er zou vrij snel weer wat spanning komen. Nanno zijn droom was om eens van dichtbij een groep walvissen te zien en zeer zeker die grote jagers met hun hoge zwarte rugvin. Jawel de orka.  Nanno was dan tijdens het vissen ook altijd de horizon aan het verkennen of hij veel hoog spuitend water zag. ( Wij moesten dan ook elke dag weer tegen hem vertellen in welke boot hij moest stappen, want die had hij nog steeds niet goed bekeken hihihi.)  Ineens roept hij � orka�s�. Nou moeten jullie weten dat ik heeeeeeel veel respect heb voor die beestjes ( te veel enge films gezien denk ik) dus ik hoopte eigenlijk een beetje dat het de deining was. Nanno smeekte dan ook bijna of we daar niet heen konden gaan om op een afstandje te kijken. � Ze doen niets�  werd er gezegd en  was dan ook voor mij ��n van de redenen om maar die kant op te stuiven, voordat Nanno met andere voorstellen zou komen om mij te overtuigen hihihi. Vol gas over het rustige zeetje en gaandeweg dat we dichterbij kwamen werd al duidelijk dat er een 50 tot 100 grienden ( dat dachten we, volgens eigenaar huisje en plaatselijke krabvisser moet je het aantal wat je ziet vermenigvuldigen met 6 a 7 x ) op weg waren naar de Trondheimsleia . Wij dachten op een gegeven moment veilig 30 meter van de school af te zijn die dan langs zouden springen. Bootje even zijwaarts leggen zodat we met z�n vieren maximaal fotograferen en filmen konden. Komt er ineens een koppeltje van ca. 10 stuks 20 meter voor de punt van de boot uit en springen recht op ons af. Oeps dit gaat mis dacht ik. Nanno had gelukkig veel gelezen over walvissen, dolfijnen en alles wat er op lijkt, dus die zei direct tegen mij � liggen blijven niet wegvaren�. Oh tjonge jonge 1 griend komt vlak voor de boot omhoog en duikt een meter voor de boot weer onder. Vanaf de zijkant doken er ook 2 of 3 onder door wat Peter en Eddie mij nadien vertelden!! Deze hadden Nanno en ik helemaal niet gezien. Noch natrillend van de schrik maar goede afloop, drong het door dat je zoiets waarschijnlijk maar 1x in je leven meemaakt.  Dus vaarden we voorzichtig  langszij op geruime afstand, om voldoende plaatjes te schieten. Wat prachtig is het als je deze beesten van een 6 tot 7 meter  in vol ornaat uit het water ziet komen. Tevens zagen we op iets verdere afstand nog een 6 orka�s welke we ook op veilige afstand hebben bekeken. Ook hier was een jong te zien, dus extra voorzichtigheid was geboden.  Gewoonweg fantastisch om mee te maken. Al met al hebben we een 1,5 uur met die beestjes meegevaren, waarna we nog een paar uurtjes de hengels hebben uitgegooid. Prachtig deze vissessie. Terug bij het haventje lagen er volgens mij een aantal vissers op de loer, want Eddie was nog maar net met zijn big uit de boot gestapt of daar vlogen al 2 deuren open. Eddie moest natuurlijk in alle geuren en kleuren vertellen hoe hij deze gevangen had hihihi.  Het fileerwerk was weer voor mijn rekening. Het mes was net iets te kort, maar met enig geduld kwamen daar 2 hele mooie rode filets af. Nanno stond alweer ongeduldig te roepen bij het fileerhuis, dat het eten klaar was. Hihihi ik dacht toch echt dat we de vrouwen thuisgelaten hadden.  Alle lof Nanno!!  Jij hebt ons weer voortreffelijk voorzien van onze maaltijden. 

Peter onze technicus had het voor elkaar gekregen om met alle meegebrachte videocamera aansluitsnoeren de beelden via de aanwezige tv te tonen en zo hebben we onder het genot van de orka�s,  grienden  en alle vastgelegde vangsten het diner genuttigd. Snel naar bed en om 19:00 uur weer opgestaan om de voorbereidingen voor de laatste nachtsessie te treffen. Eventjes de tanks weer volgetankt en we waren er weer klaar voor. Alleen Peter nog voor de 4^e x gaan wekken. Hahaha hij had toch wat meer slaap nodig dan ons. Ondertussen dat hij z�n slaap uit de ogen ging wrijven, heb ik nog met de plaatselijke krabvisser gepraat  die zo�n 150 krabfuiken uitzet per dag. Vandaag had hij er eentje van 4,5 kilo. In elke fuik komt als aas een koolvis van het slag waar we  bakken vol van terug gezet hebben. Hij koopt ze dus bij de afslag waar hij z�n krab aflevert.  Van de 15 tot 18 uur wat hij op zee aanwezig is per dag,  heeft hij dus geen tijd om zelf zijn aasvis (100 kilo per dag) te vangen.  Ach wij konden hem  de laatste dag wel proberen te helpen om alle koolvissen voor hem mee te nemen die we misschien zouden vangen. Dit vond hij geweldig natuurlijk dat we dat voor hem wilden doen. Was zelf eigenlijk ook wel nieuwsgierig wat we per dag ongeveer gevangen hadden en weer teruggezet hadden.

Na nog een fikse regenbui zijn we uiteindelijk rond 22:00 uur vertrokken. Tegen de onderkant van Hitra aan zagen we al vrij snel groepen grienden azen op haring. Geweldig  te zien hoe slim die beesten eigenlijk de haring verschalken. Ze jagen ze vanuit de dieptes omhoog en gaan vervolgens wild slaand met de staart door de school zwemmen, waarop ze de versufte haringen kunnen grijpen. Na een dikke 1,5 uur zijn we verder gegaan naar onze visplekken van de vorige nacht/dag (Flellvaeroya), welke op een 3 kwartier varen lag.  Aangekomen bij de eerste plek zagen we grote scholen koolvis op de dieptemeter. Na een paar driften hebben we het anker uitgegooid zodat we onafgebroken  konden vissen. Gelukkig was het slag  mooi aan de maat en stonden de hengels achter elkaar krom. Opmerkelijk was dat de koolvissen  voornamelijk aan groene veren of kleine groene octopusjes werden gevangen. Nanno en ik waren benieuwd of we onze aantallen per x konden verbreken en zo hebben we elk een paar extra Paternosters met verschillende kleuren aan elkaar geknoopt. Nanno had er uiteindelijk 16 haken aan en zelf had ik aan 11 stuks wel genoeg. Je raad het al, dat was 2x de boel bijna vol. Nanno met 12 koolvissen tegelijk eraan en bij mij waren 9 stuks al zwaar genoeg. Volkomen gek geslagen die koolvissen.  Aan de degapilker van Eddie bleef het ook lopende bandwerk. Plots kromde Nanno zijn hengel toch wat verder door. Het flinke bonken in de top stond bij ons bekend als kabeljauw, en na een mooi dril, was de kabeljauw aan boord. Wat een grote jongens zijn dat toch. Al snel zagen we dat de kabeljauw een gehaakte koolvis had gegrepen en de haak was gelukkig goed in de bek van de kabeljauw blijven haken. Reden voor mij om ook een iets zwaardere pilker (150 gram degapilker) te gaan gebruiken zonder Paternoster erboven. Aan de bovenste splitring een dikke gummimak gemonteerd en aan de onderste spitring bij de dreg ook een gummimak gezet om vervolgens een levend koolvisje te haken en vervolgens zachtjes tussen de bodem en de school koolvis heen en weer te bewegen. Vrij snel vernam ik aan de top dat hij wat meer doorboog. Snel de lijn wat slapper en een 15 seconden wachten. Daarna slip dichtgezet om flink de haak te zetten. Hengel in een hoepel en duidelijk melde de kabeljauw zich bonkend aan de hengel. Gauw slip weer wat losser en rustig drillend kwam er een kabeljauw van 84 cm. aan boord. Geweldig doen we nog een x. Enige probleem was nu om een niet al te grote koolvis te vangen. Ongelooflijk toch, vang je redelijke koolvissen zijn ze te groot hahaha. Uiteindelijk toch weer gelukt en na een uurtje m�n koolvisje maar even omhoog halen. Had er toch ongemerkt een grotere bijgezeten. Beetafdrukken net achter de kop. Nieuwe koolvisje eraan en na een kwartier voelde ik duidelijk zogenaamd de bodem, terwijl deze nog wel een paar metertjes dieper moest liggen. Het koolvisje spartelde toch wat meer dan normaal. Even 10/15 sec. wachten en daar boog m�n hengel bonkend naar beneden.  Deze moest toch wat groter zijn dan de vorige aangezien de dril ook wat langer duurde. Uiteindelijk lag er een kabeljauw van 91 cm. aan boord. Snel paar foto�s schieten en de vis weer terug in zijn element. Zorg ervoor bij het terugzetten dat je zo�n grote vis eerst rustig water (zuurstof) door de kieuwen laat stromen door hem bij zijn staart vast te blijven houden. Anders gaan ze onherroepelijk dood na een vermoeiend gevecht. Na meestal een half minuutje geven ze een ferme slag met de staart en verdwijnen ze in de diepte. Ook het terugzetten van zo�n  mooie vis geeft mij een goed gevoel.

Zo hebben we daar tot in de morgen  gelegen en toen  de stroming minder werd, heeft de langste van ons maar even een uiltje geknapt. Ideale gelegenheid voor mij om zijn veters  aan elkaar te strikken. Na een uurtje toen we wilden verkassen en het anker gingen binnenhalen was hij dus ook minder snel, uiteindelijk kregen we ook een paar vriendelijke woordjes toegeworpen. Ach het was ook wel een beetje zielig voor hem , want een dag geleden was er zomaar een koolvis bij hem in zijn visbroek beland. Eerst vond hij dit wel lekker totdat deze toch wel erg begon te spartelen tegen zijn zitvlak hahaha nog nooit iemand zo snel een visbroek naar beneden zien trekken. Ondertussen was het al redelijk laat in de morgen en de bootjes uit Flellvaeroya kwamen ook eindelijk op het water. Deze gingen ongeveer een kilometer van ons vandaan bij een ondiepte zitten vissen die wij nog niet hadden bevist. Nou dan wij ook maar eens daar proberen.  Daar was een hele mooie onregelmatige bodem te zien. Bij ��n bootje zagen we regelmatig een hengel goed krom staan en wisten we dus dat ook hier redelijke dikke vissen zaten. Nanno met zijn gummimak aan de gang, Eddie met zijn degapilker en Peter net als ik met een koolvis aan de pilker. Peter krijgt al vrij snel een ferme ruk aan de hengel, waarop Peter niet kon reageren om extra lijn te geven. Jammer deze liet dus ook direct weer los. Zelf draaide ik m�n slip nu los en hield m�n wijsvinger op de spoel. Dit was mijn geluk, ineens een run van enkele meters naar beneden en stil was het. Hij nam nog een paar meter, slip vast en een ferme haal aan m�n hengel om ��n van m�n haken te zetten. Vast ??!!  Nee toch niet, want langzaam begon m�n top langzaam bonkend te bewegen en vervolgens zwom de vis gewoon weg geen ferme run, maar  gestaag als een locomotief. Slip weer goed afgesteld en de hengel geweldig krom. Op dat moment ook een schreeuw bij Nanno.  Koolvis riep hij en duidelijk zichtbaar waren de snoeiharde runs die kenmerkend zijn voor koolvis. Dat dit ook een dikke was werd al snel duidelijk want Nanno kon ook alleen maar toekijken hoe de vis lijn nam. Geweldige combinatie met zijn Shimano spinhengel en penn slammer gevuld met whiplash 0.10 mm. whiplash crystal. Wat een sport. Ondertussen bleef die van mij maar doorzwemmen en mijn gevoel zei me dat dit een kabeljauw moest zijn. Het waren immers geen supersnelle runs.  Ondertussen was Peter ons beide aan het filmen. Super zo een duo dril. Eddie wilde snel zijn pilker binnenhalen om foto�s te schieten, toen er bij hem ook iets groots op klapte. Helaas was deze vrij snel weer los. Na een 10 minuten kwam langzamerhand de vis van Nanno naar de oppervlakte. Peter en Eddie enthousiast toen ze die grote witte vlek naar boven zagen komen. Ik kon helaas niks zien vanaf de andere kant van de boot want mijn vis bleef maar door zwemmen. Durfde de slip echter niet vaster te zetten.  Ondertussen werd Nanno�s big vakkundig door Eddie binnengehaald. Tjonge jonge wat een gigant lag daar in de boot. Een snelle globale meting gaf ca. 1 meter aan. Nou die van mij nog binnen te zien krijgen. Langzamerhand vernam ik dat er steeds meer stops tussendoor kwamen en zo kon ik voorzichtig pompend de vis binnenhalen. Toen deze big uiteindelijk bovenkwam bleek het dus om een giga koolvis te gaan. Nanno gafde perfect  en de echo van het geschreeuw waarvan ik zelf doof werd  galmt nu nog over het water. Nog trillend op m�n benen hebben we de vissen nauwkeurig gemeten 103 cm voor Nanno en 121 cm voor mij. Aangezien dit onze pr�s  waren hebben we besloten om deze vissen mee te nemen.  Voor mij was het een wonder dat ik deze gigant binnengehaald had aan een  125 grams spinhengel, Shimano beastmaster met Shakespeare molentje met 0,12 mm. berkley fireline.

Na de nodige foto�s snel weer doorvissen. Na een half uurtje weer net zo�n aanbeet. Ook deze zwom weer net zo gestaag weg als de vorige. Gewoon niks aan te houden en maar doorzwemmen die vis. Helaas na een 5 minuten schoot de haak los. F�..ck  sterk balen, maar m�n aas werd direct weer gegrepen. Duurde een minuutje en weer los. Tjonge jonge om gek van te worden toch. Je gelooft het niet maar m�n aas werd voor de 3^e x gegrepen en dit x duidelijk herkenbaar een Kabeljauw van formaat. Na een 2 minuten kwam er een kabeljauw van 94 cm. aan boord. Blij dat ik deze gevangen had, maar bijna elke dag denk ik nog aan die eerste vis die er af schoot. Was dit net zo�n mooie koolvis als de vorige of nog groter???!!! We zullen het echter nooit weten en blijf ik verder fantaseren over deze verspeelde vis. Nog een paar mooie pollakken en kleinere koolvissen vingen we nadien nog, waarna uiteindelijk de stroom eruit was en geen aanbeten meer kwamen.

Uiteindelijk liep het tegen 15:30 en besloten we om langzamerhand terug te varen naar de haven. Tegen 16:30 kwamen we aan in ons haventje en werd de boot snel leeggehaald. Voordat ik kon fileren moest ik nog een afspraak nakomen ahum. We hadden namelijk met z�n vieren afgesproken dat als iemand een vis zou vangen die 110 cm of langer zou zijn, diegene in de blote kont rondom het appartement zou gaan lopen.  Ja ja belofte maakt schuld. Dus met de vis aan de voorkant rondom lopen en ja hoor hadden ze bewust het hekje dichtgedaan en of ik er maar eventjes overheen wou stappen hihihi. Gelukkig had een aardig Duitser medelijden met mij en gooide het hekje voor mij open. Nanno hield het niet meer en zeeg creperend van pijn in z�n buik op de grond, wat voor mij een ideale gelegenheid was om met vis en al op hem  te duiken. Na deze wilde sessie snel onder de douche en klaar maken om die 2 biggen te gaan slachten. Nanno werd nog door een groepje Duitsers gearresteerd om hun te vertellen waar ze over 2 jaar die biggen konden gaan proberen te  vangen. Boot was snel schoongemaakt en alles werd  voorbereid om morgen op tijd te vertrekken.

De volgende dag op tijd richting Oslo, waarna we op de eerste pauze, onze Duitse buren tegenkwamen, die ons vertelden dat de boot in Oslo niet zou varen ivm reparatie. Snel met Stena-line gebeld, die ons inderdaad eventjes verzocht door te rijden naar Gothenburg voor het zelfde tijdstip van vertrek. Hahaha 3 uur verder rijden. Boek dan maar een hotel voor ons, met vertrek volgende dag 8:00 uur. Dit ging gelukkig allemaal lukken, alleen waren we nu wel 4 uur later thuis. Ach met zo�n goede visvakantie achter de rug, vergeet je dit snel. Echter 2 van ons ( noem geen namen, maar ik was het niet en m�n broer ook niet hihihi) konden het niet verkroppen dat ze 4 uur later bij de vrouw aanwezig zouden zijn en hebben uit verdriet de minibar geplunderd. Je kon het de volgende dag ook wel aan ze zien dat ze teveel chocola hadden gegeten. Ze zijn dus nog steeds niet helemaal van de jeugdpuistjes af hihihi. Onderweg hebben we nog diverse stops gemaakt  om van het landschap te genieten en zijn we door Dovrefjell  gereden in de hoop een muskusos te zien. Enige rare dieren die ik gezien heb zaten de hele week bij mij in de boot. Geen problemen met de douane dit x, maar gelukkig konden Peter en ik ook nog eventjes lachen toen zij in Duitsland door de polizei aan de kant werden gezet. Dit mochten we natuurlijk niet missen en zodoende hebben we nog wat op de film vastgelegd toen ze hun briefje van goed gedrag moesten tonen. Ze wilden het met een dikke kus afkopen maar daar trapten de polizei beambten niet in. �Papieren bitte". Hahaha gelukkig waren dit vriendelijke lui en konden we snel verder.

Peter, Eddie en Nanno bedankt voor deze 3^e Noorwegen vakantie.  We zijn gemiddeld  15 uur per dag op het water geweest. Met daglicht �snachts vissen, zeearenden, grienden en orka�s gezien, ongelooflijk veel vis gevangen en alle 4 onze pr�s verbroken. En dat voor een stel uit Veendam en Wildervank. Gewoonweg top.

Noorwegen tot 2011 via www.cordestravel.nl bij Raffie en Linda waarvan we zeker zijn dat alles perfect geregeld wordt. Neem ook maar van mij aan dat elke accommodatie door hun goed is doorgelicht en dat daar ter plekke ook alles goed voor elkaar is.

Rob�rt