Details:

• 29 Mei � 13 Jun 2009
• 4 volwassenen (famillie) (Guido, Raf, Erik, Koen)
• KVITSOY

Op 29 mei zijn we met twee wagens uit het Belgische Kruibeke bij Antwerpen vertrokken onder een staalblauwe hemel richting Hirtsals.Het goede weertje heeft heel de weg aangehouden en na een zeer korte (heldere) nacht kwamen we tegen de vroege middag aan in Hirtsals. Zoals altijd verliep de inscheping zeer vlot een ordelijk. En zoals altijd was het weer lastig slapen op een stoel aan boord van het schip, dus dan maar een paar biertjes in de bar.

In Kristiansand was het, tegen Noorse gewoonte in, een chaotische boel en bovendien werd ��n van onze voertuigen eruit genomen door de douane, omdat er geen hotelvoucher kon worden voorgelegd. Gelukkig zat deze in het andere voertuig en de zaak was ermee opgelost. De onfortuinlijke Duitser in de garage van de douane met blikjes bier tot een halve meter hoog, had minder geluk. Resultaat van het verhaal: te laat weg uit Kristiansand en nog 240Km tot een het veer in Stavanger� . U raad het al, ja, de laatste boot naar Kvitsoy gemist! Nu dat wisten we al onderweg van de GPS berekening, dus ik heb Linda meteen opgebeld om te vragen wat de opties waren; camping, hotel, boer, eventueel een noodoplossing met vissersbootjes vanop het eiland?

Uiteindelijk heeft Linda het voor elkaar gekregen dat Olaf en een kompaan ons met twee ARVOR vissersbootjes zijn komen ophalen aan het veer in Stavanger. Onze auto�s moesten we achterlaten en de dag erna ophalen. Het hoogstnoodzakelijke werd er echter uit genomen: bier, visstokken, eten, slaapgerief! Schitterend geregeld van Linda, waarvoor nogmaals dank!

Aan boord waren we zo al meteen in de juiste sfeer voor de komende dagen. In Kvitsoy heerste een gezellige weekend drukte van families met kinderen en collega vissers op en rond het water.

De tweede dag zijn we de voertuigen gaan ophalen, we kregen aansluitend de uitleg van de vissersboot en nadat we goed ge�nstalleerd waren, zijn we een eerste maal uitgevaren! Als snel hadden we dankzij de goede viskaart en de GPS een interessant plaatsje gevonden 9 Km ten noorden van het eiland �aan de witte paal�. We vingen er hopen koolvis van kleine tot matige grootte. De meeste hebben we teruggezet omdat we voor �grotere vis� waren gekomen. Ons avondmaal was in ieder geval al geregeld. Verse koolvisfilet in papillotten op de BBQ, onder een prachtige avondzon aan het water, heerlijk!

De grote vis was echter niet eenvoudig te vangen zo bleek en de makreel bleek er ook nog niet te zitten. De volgende dagen hielden we ons bezig om de verschillende visplaatsen af te schuimen, met gering succes, maar geen toppers! En gul of twee en wat leng.

Het mooie weer hield nog steeds aan, maar er was veel wind op komen zetten en de voorspellingen voor de dagen erna bleken bijlange niet gunstig te zijn door de Wind.Zo bleek, want gedurende 4 dagen zijn we niet uitvaren vanwege te onstuimige zee. En we waren niet de enige gegijzelden van het weer. Een geluk dat we twee weken hadden geboekt. Dan maar een lijntje vanop de kant met strandstokken, tevergeefs. Een beetje wandelen op het eiland was ook leuk, maar je was er al snel rond.

Om toch van onze vakantie in het mooie Noorse landschap te genieten hebben we dan besloten om naar de PREJKESTOLEN te rijden. Dat was immers niet te ver van ons eiland.Het tripje naar de rots boven was vermoeiend, maar zeer de moeite waard. Er was niet al te veel volk en het uitzicht was adembenemend mooi! Een prachtige dag gehad en bovendien waren de vooruitzichten voor de komende week zeer gunstig.

Inderdaad, de zee was de dag erna een spiegeltje en wij meteen naar de �witte paal� er moest nu toch maar eens wat vis in de vriezer komen! Zo gezegd zo gedaan! Na een marathon fileren had ieder toch al 5 kilo filet van koolvis. De eerste pakjes in de vriezer werden gevierd met verse Belgische friet en een lokale steak!

Ook de volgende dagen werd de �witte paal� meermaals bezocht, met het gekende resultaat als gevolg. Het was geen grote vis, maar de filets kwamen tenminste in de vriezer en waren van redelijk formaat. Olaf bezorgde ons nog en verse zalm die we graag aannamen en verdeelden. Volgens onze Noorse buur, Bjorn,  moesten we ook niet te erg rekenen op de makreel! De wind zat ongunstig en de periode te pril.

Een laatste poging van de kant leverde toch enig resultaat: een meeuw! Echt waar het beest vloog recht in mijn draad, ik heb hem met veel moeite binnengehaald tot groot jolijt van het publiek. Eens tegen de kant is het beest losgekomen en verdwenen. Merkwaardige vangst toch?!  De laatste dagen was er duidelijk minder stroming, wat het vissen aanzienlijk vergemakkelijkte. De grotere mannen kwamen dan toch boven. Spijtig van de wormen die veelvuldig in hun vlees zaten. Uiteindelijk heeft ieder ruim 20 Kg filet meegenomen. We eten er trouwens nog van en die filets zijn best te pruimen!!

Olaf en zijn vrouw hebben nog een groot deel van onze viskledij ter plaatse in de wasmachine gestoken. Dat was zeer aangenaam en verminderde onze vuile was aanzienlijk. Vriendelijke mensen trouwens. Nog even afrekenen en we konden weer vertrekken naar Belgi�!

Onze reis zat er op.

We hadden een goede vangst, maar niet de grote vissen die we graag hadden willen vangen, tja dat is vissen�! 

Groetjes,
Koen
Raf, Guido, Erik