Geen hotel of ferry boeken, enkel de visboot en daarna inschepen en vier dagen gaan vissen rond de kanaaleilanden Geurnsey, Sark en Alderney.  Dit leek ons wel wat en op 1 augustus 2006 vetrokken we met tien hengelaars naar het Franse kustplaatsje Cherbourg.

In de haven van Cherbourg wachtte de schipper, Pat Carlin, ons op met zijn boot de �Channel Chieftan V�.  Dit schip, een catamaran van 15 meter lang en 7 meter breed, heeft als vaste haven Weymouth.  De schipper is echter bereid om je komen ophalen in Frankrijk.  Dit heeft als voordeel dat je geen ferry moet boeken en dat je gezellig aan de rechtse zijde van de weg mag blijven rijden op weg naar je bestemming.
Aan boord heb je 10 slaapplaatsen en verder is er zitplaats voor iedereen,en volgende voorzieningen: WC , douche, microgolf, gasvuur en TV.

Na een beetje zoekwerk vonden we een geschikte aanlegplaats in de haven. We brachten ons materiaal aan boord en gingen daarna een hapje eten in een van restaurants vlak bij de haven.  De haven van Cherbourg lag namelijk in het centrum van de stad en aan eetgelegenheid was er geen gebrek.  Na ons avondmaal zochten we de boot weer op.  Enkele fanatiekelingen konden het niet laten en wierpen reeds een lijntje uit vanaf de steiger en verschalkten enkele horsmakrelen.  De anderen hielden het bij een natte versnapering . Uiteindelijk zochten we onze kooien op en overnachtten we aan boord.

De volgende morgen vertrokken we omstreeks 08.00 uur richting Alderney.  Na twee uur varen hadden we de visgronden bereikt.  Er stonden stevige witte koppen op zee, maar op dit varend visplatform was dit nauwelijks te voelen. Makreel was er in overvloed en het duurde dan ook niet lang of we hadden voldoende aasvis in onze kuipen.
Even later gingen dan ook onze lijnen overboord .  Tarbot en griet waren de species die we achter de schubben zaten. Een wapperlijn met een lengte van 2 meter, haak 4/0 met een makreelstrip en 300 gram lood waren onze wapens .

We visten al driftend over de zandbanken en al spoedig kwamen er enkele kleinere exemplaren aan boord.  Even later volgend enkele mooiere vissen van 3 en 4 kg.
Na een halve dag driften, hadden we een stuk of 8 maatse platvissen aan boord.
Hierna gingen we nog driften op bream ook gekend als dorade of zeekarper.  Dit leverde echter niet veel op.  Het was stilaan tijd om de wal op te zoeken en een uurtje later liepen we binnen in de haven van Alderney.

De schipper zette ons af aan wal .  Hier konden we gebruik maken van de havenfaciliteiten en een goede douche nemen .  Hierna begaven we ons op aanraden van de schipper naar een restaurantje �Mariahs Hall �.  Dit bleek werkelijk een uitstekende keuze te zijn , want het eten was er lekker.
Ondertussen had Pat zijn boot in de haven voor anker gelegd, want er waren geen aanlegsteigers .  Met een watertaxi werden we dan naar de boot gebracht om te overnachten.

De volgende dag werd er gezien de wind wat geluwd was , gekozen voor trip naar de wrakken.  Op een uurtje waren we ter plaatse. Het was wel even wennen aan de diepte, 90 meter!!.  Het duurde wel even voor onze loodjes van 300 gram de bodem bereikten.  We maakten enkele driften over het wrak en visten met kunstaas zoals Storm- shads en red gills.  Er kwamen onmiddellijk reeds enkele polakken naar boven van rond de drie kg. De schipper adviseerde ons om met levende makreel te vissen en zo de grotere exemplaren te vangen.

We volgden zijn raad en aan een  kleurloze Amnesia wapperlijn van twee meter , trekkracht 11 kg , met een haak 4/0, lieten we de levende makrelen zakken.
En inderdaad kort daarop werden enkele mooie vissen naar boven gehaald. Ik moest teleurgesteld na een kort contact met een waterbewoner naar mijn blijkbaar stuk gebeten onderlijn kijken.  Er zaten blijkbaar beestjes met tanden daar in de diepte.

Onderlijn verzwaard naar 1mm, haak 6/0 en opnieuw geprobeerd.  Weer raak, en ditmaal hield de onderlijn het wel en wat later verscheen er een tope (ruwe haai ) van 25 pond aan de oppervlakte.  Na enkele foto�s werd de vis terug in zijn element gezet. De rest van de dag werd er al driftend over  het wrak de ene vis na de andere gevangen. Vooral pollack en leng en nog enkele ruwe haaitjes.
Maar aan alle mooie dingen komt een einde en we dienden terug de haven van Alderney op te zoeken om te overnachten.

Dag drie, nabij het eiland Sark gingen opnieuw de bream belagen.  Deze maal bleek de vis wel op de aanwezig te zijn en werden er diverse breams en rode ponen gevangen.  Deze vissen geven op licht materiaal zeer goede sport.
Na de middag nog even over de banken gedrift op platvis, maar dat leverde buiten enkele ondermaatse exemplaren niet veel op. Dan maar terug naar de haven.

De laatste visdag was nu aangebroken.  We keerden opnieuw naar de wrakken.  We hadden nu reeds van in het begin de techniek door en de levende makrelen leverden al spoedig de eerste lengen en pollakken op.  Ook de ruwe haai was volop aanwezig er werden er meerdere gevangen met als uitschieter een mooi exemplaar van 50 pond.  Deze laatste dag werden er 11 gevangen en al de haaitjes werden na de�foto-shoot � terug in zee gezet.

Toen de getijdenstroom wat afzwakte , werd het anker uitgeworpen . Zwaarder materiaal werd bovengehaald om op conger te vissen.  Het bleek al snel dat we 1 kg lood nodig hadden om de bodem te kunnen houden.   Eerst kwamen er enkele mooie lengen aan boord en daarna volgend enkele congers en opnieuw ruwe haaitjes.  De conger bleek niet echt los te komen en er werden er slechts een tiental gevangen, waaronder ��n qualifier (+ 40 pond) . 

En de klok tikte verder. Wat gaat de tijd toch snel als je het goed hebt.  We zetten terug koers naar de haven van Cherbourg.  Daar werd alles terug van boord in de wagens geladen en keerden we terug naar Beveren.
Info nopens de boot en schipper kan je vinden op de volgende site: http://www.deepsea.co.uk/boats/channel_chieftain/index.htm

Marcel Audenaert