Geduld wordt niet beloond

Normaal gaan we rond 1 mei beginnen met de geepvisserij. Maar dit jaar hebben we gewacht en gewacht en gewacht tot het eindelijk mooi weer werd. Dus volle goede moed naar de Zeester waar nog een paar vissers stonden. Pet op, zonnebrand smeren en aan de slag met reepjes zalm. Wat een ellende, er gebeurde helemaal niks. Uiteindelijk stonden er 10 man en een vrouw met steekzagers, runderhart, zalm, dobbers en een bombetta aan de kant. Maar vangen, ho maar. Niks, nienta, nada! Toen nog een tijdje naar Stavenisse gegaan, ook een mooie plek waar 2 medevissers nog op nul stonden. Ok, ik gooide met mn dobber een geep op zn kop die gelijk uit het water sprong, en er volgde een geep het lepeltje waar we van verveling maar mee gingen gooien. En ik had één keer echt beet, serieus. Maar geep vangen, dat is ons niet gelukt. Volgende week weer eens proberen!

Rene