Boot ongeluk (2)

Beste lezers,

Om misverstanden, geruchten en sensatieverhalen te voorkomen, willen we graag een eerlijke en open update geven over het tragische bootongeluk bij ons Camp Nappstraumen. We vinden het belangrijk om duidelijkheid te scheppen en respectvol met deze situatie om te gaan.

Helaas moeten we melden dat het 12-jarige meisje nog steeds niet gevonden is. Dit is hartverscheurend voor de familie, die in angst en hoop elke minuut telt. De reddingsoperatie is inmiddels overgegaan in een bergingsactie. We hopen nog steeds op een wonder, maar wensen op z’n minst dat haar lichaam wordt gevonden, zodat de familie afscheid kan nemen.

Onze diepste deelneming gaat ook uit naar de omgekomen reddingswerker, die inmiddels geïdentificeerd is als Adrian Willyson Brask, 36 jaar oud. Hij laat een vrouw en een kind achter. Een moedige man die zijn leven gaf om dat van anderen te redden.

Wat betreft de toedracht van het ongeluk: er is inmiddels een waarschijnlijke oorzaak vastgesteld, al moet de definitieve conclusie nog volgen na verder onderzoek. Op dit moment lijkt het erop dat een onverwachte, grote ‘monstergolf’ van achteren kwam (niet over het dek). Hierdoor werd de boot naar voren versneld, kwam in een volgende golf terecht en sloeg vervolgens om. Dergelijke monstergolven kunnen plotseling ontstaan, zelfs bij relatief normale weersomstandigheden.

Onze boten zijn allemaal zeewaardig en gebouwd om ruige omstandigheden aan te kunnen. Helaas ging het in dit geval op een uitzonderlijke manier mis. Zelf heb ik in mijn leven slechts drie keer zo’n onverwachte golf meegemaakt, nooit eerder met gevaarlijke gevolgen. Deze situatie was echter buitengewoon ongelukkig: een golf van achteren, tegen de stroming in, met meteen daarna nog een golf vóór de boeg. Er was niemand schuldig, dit was pure pech en een tragisch ongeval.

Aan boord bevonden zich vier volwassenen en twee kinderen. Calle, de visgids, bevond zich op dat moment in de kajuit samen met de kinderen. De vier andere volwassenen waren buiten op het dek en belandden direct in het water toen de boot omsloeg.

Calle kwam snel boven water, merkte dat de kinderen verdwenen waren, nam een diepe ademteug en wist één van de kinderen uit de kajuit te redden. Hij had echter niet genoeg lucht en kracht meer om terug te duiken voor het tweede kind.

Toen bij de andere visgidsen een noodsignaal binnenkwam, onze boten hebben een marifoon en noodsignaal, schoten Alexander en Sivert meteen in actie. Ze probeerden Calle te bellen, maar kregen geen contact, op dat moment wisten ze dat het ernstig was.

Bij aankomst troffen ze vijf van de opvarenden op de omgeslagen romp aan. De jongen werd reeds per helikopter opgetakeld. Deze helikopter is gestationeerd op slechts vijf minuten afstand van het kamp, dus was snel ter plaatse.

Adrian, de omgekomen duiker, probeerde de kajuit binnen te gaan om te zoeken naar het meisje. Daarbij ging het helaas mis. Alexander en Sivert haalden hem naar boven en hebben hem zelfs geprobeerd te reanimeren. Zij haalden ook de overige opvarenden van de romp, Calle als laatste.

Pas na de komst van een tweede duiker, zo’n twee uur later, kon worden vastgesteld dat zich niemand meer in de kajuit bevond. Om dit te onderzoeken, moest de boot naar rustiger water worden gesleept. Tijdens die actie schoot de boot los en sloeg op en tegen de rotsen. Daarbij is waarschijnlijk de gehele kajuit verloren gegaan, zoals op sommige foto’s te zien is. De kajuit is dus niet tijdens het ongeluk losgekomen, maar vermoedelijk pas later tijdens het slepen of door de impact op de rotsen. De boot is inmiddels geborgen en wordt onderzocht door de bevoegde instanties.

Dit was een tragisch ongeval waarbij weer en wind géén doorslaggevende factor waren, de boot in goede staat verkeerd en de kapitein/visgids ervaren en volledig gecertificeerd was. In Noorwegen mogen visgidsen zich niet zomaar ‘gids’ meer noemen, men moet een officiële opleiding en certificering hebben. Al onze gidsen voldoen uiteraard aan deze eisen.

Calle is in shock, maar heeft heldhaftig gehandeld. Adrian is overleden, maar ook hij is een held, hij gaf zijn leven om dat van een ander te redden.

We zullen verdere updates op deze pagina blijven delen zodra er meer bekend is.

Tot slot willen we iedereen bedanken voor de honderden berichtjes via mail en telefoon, jullie medeleven geeft ons een enorme steun. Vandaag moet er ook “gewoon” gewerkt worden, Alexander gaat morgen met onze groep weer het water op. Ondanks ons verdriet en onzekerheid, gaat het werk gewoon door.

Hieronder een foto van Adrian.

Linda en Raffie

Cordes Travel