INDEX |
TERUG |
"Langeland"
Augustus 2005
=======================================================
We komen al weer een aantal
jaren op dit prachtige eiland, gelegen aan de oostkant van Funen.
Overigens met wisselend succes, want de ene vakantie leek de
Langelandbelt vergeven van de kabeljauw en het jaar erop was er geen
spoor te bekennen van deze Deense vreetmachines. Op zo�n moment
biedt gelukkig het rijke platvisbestand een prima alternatief. Ik
ging enigszins pessimistisch deze vistrip tegemoet, want een Deense
weerssite voorspelde niet veel goeds. Een lagedrukgebied boven
Denemarken en na zondag matig tot harde wind uit noordelijke
richting. Dus hadden we voor de zekerheid de strandhengels maar
meegenomen.
Om 03:00 uur al vertrokken want we vermoedden
topdrukte op de Duitse autobahn richting de Oostzee. De drukte bleef
gelukkig uit en na een voorspoedige reis kwamen we rond het
middaguur aan in de haven van Spodsbjerg. Eerst naar Nikolaj van IBI
bootsverleih om de boot alvast in te ruimen. Daarna naar
Angelzentrum Langeland voor de vergunningen. Daar viel mijn oog op
de weersvoorspellingen voor de komende dagen en mijn humeur kreeg
een behoorlijke injectie. Kennelijk was de koers van het
lagedrukgebied iets veranderd want de wind bleef nu gedurende de
week in de westhoek hangen. Via Novasol hadden we weer een
schitterend huis geboekt in Spodsbjerg. De spullen uitgeladen en
intussen was het tijd geworden voor een stevig avondmaal. Na het
eten nog snel even het water op. We probeerden het dicht bij de
haven in de omgeving van de gele paal op zo�n 22 meter water. Al
snel kwamen de eerste gulletjes rond de minimummaat boven. Willem
was de eerste die er een serieuze aankreeg van een pondje of 6. Zo
vingen we er 3 stuks die avond. De rest kwam niet of nauwelijks in
de buurt van onze eigen minimummaat van 50 cm.
Een prachtige dag met veel zon en niet al te
veel wind uit het westen. Naar het zuiden gekoerst richting de
groene paal. Weer veel kleine gulletjes en slechts een enkele boven
de 50 cm. Wel veel aanbeten gehad net onder de boot van grote gepen
die het op de bijvanger voorzien hadden. Gezien de magere vangsten
besloten we vroeg het water af te gaan om het �s avonds nog even
te proberen. Die avond op advies van Nikolaj richting de groene boei
recht voor de haven. Al snel stond mijn spinhengel krom en werden de
nodige meters lijn door de slip getrokken. Een mooie doublet
kabeljauw waarvan de grootste 7 pond. Dat was ook meteen het laatste
wapenfeit want er volgden alleen nog maar gulletjes tussen de 35 en
45 cm.. Er stond overigens geen enkele stroming die avond.
Ditmaal besloten we het eens noordelijker te zoeken. Vorig jaar kocht ik op Langeland een boekje met stekinformatie voor zowel de kant- als de bootvisserij. Hierin staat ook de ��Bermuda-Dreiecke�� beschreven. Een stek noordelijk van Spodsbjerg waar 3 boeien bij elkaar liggen, 2 groenen en een rode. We konden hier met een zuidwesten wind langs het talud van de vaargeul mooie driften maken van zuid naar noord. En al snel bleek deze stek een gouden greep want de eerste gullen van rond de 8 pond meldden zich. Vooral Willem had er aardig de gang in. Uit luxe konden we onze minimummaat verder opschroeven naar 55 cm. De echte kneiters werden gevangen rond de 32 meter water. Henny ving die dag met 12 pond de zwaarste vis. Een fenomenale visdag.
De keus was niet moeilijk. Rond het middaguur
richting de Bermuda-driehoek. Het was nagenoeg windstil en heerlijk
zomerweer. En op een spiegelgladde Langelandbelt zie je dan de
bruinvissen door het water snijden. Het werd zo aangenaam op het
water dat zelfs het T-shirt uit ging. Er zat slechts een heel klein
beetje stroming in het water. Ondanks dat we weinig meters maakten,
vingen we toch geregeld ons visje. Vanaf het moment dat er een
briesje uit het westen ging waaien, begonnen we meer meters te maken
en vingen we ook al snel weer een paar mooie gullen van 6 tot 8
pond. De westenwind blies ons steeds meer van west naar oost de
vaargeul in. Zo lieten we ons telkens weer al driftend afzakken van
25 naar 35 meter. Rond de 30 meter was het weer regelmatig raak.
Prachtige gullen die weer hard richting de 10 pond gingen. Totdat
Arry een wel erg zware vis aan de lijn kreeg. Na de nodige runs door
de slip begon hij eindelijk weer lijn te winnen. En na een dril van
zo�n 10 minuten kwam er een heuse ��kabelU�� aan de
oppervlakte van 19 pond en op een centimeter na een meter lang. Deze
vis bleek na weging de ��Fange der Woche�� te zijn en
leverde Arry nog een waardebon van 200 kronen op bij Angelzentrum
Langeland. Toch leuk! Ook deze dag was er dus weer een met een
gouden randje.
Kijkend naar buiten konden we ons niet meer
voorstellen dat we de dag ervoor nog in blote barst op het water
zaten. We waren kennelijk uit het oog van het lagedrukgebied
gekropen. Er stond een windkracht 7 uit het westen en dus vandaag
geen bermuda-driehoek. Dan maar even naar Rudkobing om wat
boodschappen te doen. En �s avonds voor de buis naar Brondby- Ajax
kijken. De 2e helft zijn Henny en ik het nog even een
uurtje vanaf de kant gaan proberen maar dat leverde geen vis op.
Helaas weer veel wind uit het westen.
Uiteindelijk besloten om het maar even kort onder de kant op platvis
te proberen. Maar dat was ook verre van aangenaam. De boot lag maar
te tollen op het ankertouw. Na een paar botten en scharren hielden
we het voor gezien. De dag erop zou de wind iets afnemen. Althans,
dat dachten we te kunnen ontcijferen uit de Deense teletekst.
De wind was iets in kracht afgenomen, maar altijd nog zo�n windkracht 5 tot 6. We probeerden het recht voor de haven bij de groene boei. De bermuda-driehoek vonden we met dit weer iets te ver. Ondanks de harde wind bleef de driftsnelheid beperkt en konden we onze shads toch redelijk op diepte krijgen. Kleine gul tot 50 cm. zat er weer in overvloed, maar de grote jongens konden we niet 1,2,3 vinden. Uiteindelijk wist Willem op een stukje oplopend talud toch een mooie 8-ponder te verleiden met zijn parelmoer shad. Dit driftjes die daarop volgden leverden zo nog een paar mooie vissen op waarvan ik er nog op de valreep eentje ving van 10 pond. Het liep al tegen 15:00 uur en we besloten terug te varen om de boot weer in te leveren. De visserij zat er weer op.
Ook dit jaar zijn we toch weer een paar ervaringen rijker geworden. Vorig jaar ontdekten we al dat de grotere gullen in de warme maanden zich concentreren op dieper water. Ook dit jaar was het weer het geval. De beste vangsten boekten we grofweg tussen de 28 en 32 meter. Opvallend was dat de maaginhoud van de grote gullen hoofdzakelijk vuurrode krabben bevatten. Daaruit maak ik dat de vis voornamelijk aast op de begroeide kelpgronden waar deze krabben zich schuilhouden. Probeer dan ook dit soort strookjes te traceren waar de grond steenachtig en begroeid is. En dat merk je al snel genoeg al vissend met shad of pilker. Wat betreft het kunstaas hadden de rood/gele shads wederom onze voorkeur. Maar ook parelmoer leverde mooie vissen op. Als bijvangertjes eveneens de kleuren rood en oranje. Ook waren de gullen verzot op de roze garnalen die we meegebracht hadden uit Noorwegen. Nadeel is wel dat je dan ook veel kleine gul vangt.
Al met al heeft Langeland dit jaar veel moois
gebracht. Jammer dat gedurende de week de wind enigszins roet in het
eten gooide. Maar je kunt niet alles hebben.
Chris
------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Ook een
Visvakantie naar Denemarken ?
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Klik hier voor de vakantiehuisjes
>>klik<<
�
Copyright 2006 Zeevisland.com, alle rechten voorbehouden
Disclaimer
INDEX |
TERUG |