Gisteren voor het eerst met deze charterboot vanuit Vlissingen meegevaren, dit op uitnodiging van een kameraad. We waren met zijn vijven, dus plek genoeg. Ik mocht links vooraan posteren. Aas, eten, koffie, frisdrank: er was van alles genoeg. Zeker geen klacht daarover, het werd tussen het vissen door haast een ‘walking diner’ met dat verschil dat het diner naar ons toe kwam. Soep, hamburger, braadworst, broodje mossel. Ben anderhalve kilo bijgekomen, zag ik vanochtend. Aas waren leeglopers, mooie maat. Bovendien zette de schipper ook twee stokken klaar, beaasd met verse – door hem gevangen – garnalen. Telkens wanneer er beweging in een van die stokken kwam mocht een van de vissers die zwiepende stok bedienen en de gladde haai met wat moeite ophalen. Drie keer lukte dat niet; de haai kon zich van het haakje bevrijden. De overige (tien of meer) mochten na een fotootje weer het zilte in. Een van die beesten zat verward in de oude nylondraad van een vorige keer, de draad had een diepe snede gemaakt. We konden die wurgnylon losknippen en het beestje weer de vrijheid geven. We lagen voor de kust van Zoutelande, metertje of negen diep. Zelfs bij de stevigste stroming bleef mijn ankerloof van 190 gram goed liggen. Aan de leeglopers vingen we mooie scharren, doubletten en tripletten kwamen geregeld boven. We hadden er met zijn vijven zo’n 130. Rond vier uur voeren we weer binnen, iedereen dik content met de vangst en de behulpzaamheid van de schipper. Mijn ‘keuze’ voor de volgende keer vissen staat vast.
Gilbert
