54e versie

Afgelopen zaterdag visten we de 54e editie om het kampioenschap van Schouwen Duiveland. Ooit een evenement met bijna 100 deelnemers, intussen doen we het met een kwart daarvan. Deze keer voor de eerst keer in de geschiedenis het parcours uitgezet buiten ons eiland en nu aan het o-zo-visrijke-Banjaardstrand. Ik mocht de steun neerzetten bij bordje 117. Mn buurman aan de ene kant Wim, die de ander kant Mohamed. We waren ruim op tijd, dus tijd voor een praatje pot en tegelijkertijd het materieel in orde maken. Dr was een aflandige wind, en het is er een schone bodem dus ik besloot nog even een spoel met dunne nylon op het loodkanon te zetten voor de extra werpafstand. Dat ging mis! de oude spoel ging er wel af maar de andere nooit meer terug op de as, alsof die spontaan een millimeter dikker was geworden. Einde oefening voor set nummer 1. Dan maar de reservehengel op orde gemaakt, ook met dunne lijn en een driehaaks geclipte onderlijn eraan. Net op de begintoeter nog een paar piertjes erop geschoven en smijten maar. Pfffft, net op tijd. Nog een poosje geklungeld met de andere molen, maar zonder resultaat, de spoel wilde niet meer passen, dus maar afgetuigd en opgeruimd. Intussen kwamen de eerste vissen al op de kant, schar en schar, maar nog niet in grote getale. Intussen was het tijd voor ook mijn eerste draai. Ook dat ging mis, de lijn kinkte als een gek en de laatste 25 meter kwam als spaghetti binnen. Gelijk de boel ontward, de lijn uitgelopen, gestrekt en weer opnieuw aan de gang met een onderlijn met korte wappertjes. Intussen liep ik aardig achter de feiten aan want na drie kwartier was ik nog maar aan draai nummer 3 en nog geen vis op de kant. Bij draai nummer 3 ging er nog veel meer mis, want nu weigerde de nieuwe molen te oscilleren, waardoor alle lijn, gekinkt en wel op een grote kluit op de molen kwam. Dus dat was einde oefening voor set nummer 2. Gelukkig kon ik molen van de buurman lenen zodat ik toch, na wat ombouwwerk, weer aan de gang kon, maar op een kortere werpafstand. Nogmaals geprobeerd om molen nummer 1 visklaar te krijgen en dat lukte zowaar, dus weer ombouwen. Nadat een loslopende hond en een meute wandelaars nog mn onderlijn en getaperde voorslag tot een zielig kluitje mihoen hadden gedegradeerd was ik weer up and running. Intussen was de wedstrijd anderhalf uur aan de gang en was de meeste vis al gevangen. Het was een vreemde vangerij. Gestart net na hoogwater werd er vis gevangen door zowel de verre werpers al de mindere gooiers. Naarmate het water verder weg ging bleven alleen de verre werpers zo nu en dan nog een visje vangen. De vangst bestond vrijwel alleen uit schar, ik hoorde ook nog over de vangst van een haring. De 27 deelnemers wisten samen 35 vissen (bijna 7,5 meter vis) te vangen, en daarbij 13 deelnemers met een NUL. Winnaar werd Arjan van het team van de Krabbe, en tevens werd zijn team kampioen. Voor het Dreischorse korps wist alleen Henk de eer nog redden, met 1 visje in het team eindigden we als laatste van de zes.

Niek Romijn HSV Dreischor

Niek