Mooie makreeltrip
Eindelijk weer eens richting prachtig Zeeland vanuit België, meer bepaald naar Neeltje Jans. Hopelijk blijven we de term post-coronatijdperk gebruiken, want deze jaarlijkse vistrippen heb ik door de sluiting van de grenzen vanwege corona gemist.
Zoals traditiegetrouw om 7 u. uitgevaren met m’n favoriete omgebouwde boomkotter en dito crew met aan boord nogal wat vriendelijke Poolse makreelliefhebbers die er ook duidelijk zin in hadden. Een gemoedelijke sfeer dus met de gebruikelijke zenuwachtigheid en filosofisch gepalaver dat telkens verraadt dat vissers ondanks het besef van realiteit omtrent onvoorspelbare vangstresultaten hun verwachtingen niet echt kunnen onderdrukken.
Al die onzekerheid was gauw verleden tijd toen nog geen uur na het verlaten van de Roompotsluis de eerste makrelen gevangen werden. Eerst wat aan een aarzelend tempo, maar dat sloeg om toen schipper Piet en kompaan Marcel vanuit de brug een zwerm jagende meeuwen bespeurden.
Het resultaat was dat overal aan boord volle lijnen makreel aan dek werden gehesen. Neveneffect van deze vondst was dat binnen de kortste keren andere visboten arriveerden om hun deel van de buit binnen te rijven.
Soit, wij waren eerst en hadden op een uurtje tijd eigenlijk ruim voldoende makrelen gevangen. Het waren niet de grootste, maar kapitein Piet zou Piet niet zijn als hij daarna besloot het wat rustiger aan te gaan doen en rond de middag sereen en suggestief aangaf dat het tijd was om de kwetsbare makreel te reinigen terwijl hij opstoomde naar een diepere stek waar het formaat makreel duidelijk een stuk groter was. Mooie vis voor de rookton dus.
Onze Poolse medeburgers hadden niet echt begrepen dat visafval overboord gooien tijdens het vissen niet echt een goed idee is vanwege de meeuwenconcentraties boven het schip i.p.v. boven de jagende makreel, maar daar maalde niemand meer om aangezien iedereen voldaan was met volle frigoboxen verse makreel en in mindere mate horsmakreel. En uiteindelijk is het ook niet echt verantwoord om meer vis dan nodig te oogsten…
Het doorgebroken zonnetje zorgde ervoor dat sommigen zelfs de tijd namen om een dutje te doen aan dek.
En laat nu alles gewoon z’n gangetje gaan, zonder corona of wathever, zodat zo’n dagje onbezorgd ontspannen onder de vakkundige begeleiding van Piet en Marcel kan herhaald worden in de nabije toekomst…
Koen