Geep avontuur op de Oosterschelde
Om als roofvisser het gesloten seizoen een beetje door te komen zoek ik dan nog al eens het zoute water op. Op jacht naar de botten van het OVM of zeebaars vissen in de Europoort.
Maar voor vandaag hadden we een ander plan: ankervissen op de Oosterschelde. Om 8 uur had de vriendelijke bootverhuurder het bootje en het aas netjes klaar liggen in de haven van Yerseke. Na de uitleg zijn we de Oosterschelde op gevaren met 3 personen aan boord. Dit natuurlijk om de regel van 1 hengellengte afstand te kunnen houden .
Eerst even op de Goese Sas geankerd aangezien we daar een beetje uit de West 5 lagen. Maar daar waren de krabben sneller bij het aas dan de vis.
Dus met het wisselen van het tij toch geprobeerd om bij de O12 te ankeren, en dat lukte nu omdat wind en stroom dezelfde kant op gingen. Al snel kwamen de eerste scharren aan boord.
Toen we net een hapje zaten te eten zagen we een geepdobber langs drijven met een springende geep aan de haak. Die vervolgens in een van onze lijnen dreef en we binnenboord konden halen. Waar 1 geep zwemt zouden er wel eens meer kunnen zwemmen. Dus toch maar een dobber met kweekzagertje achter de boot gelegd. Op aanraden van de bootverhuurder hadden we namelijk geep materiaal bij ons. In de loop van de jaren heb ik 1 ding geleerd, en dat is goed luisteren naar de tips van de bootverhuurders, of het nu hier of in Noorwegen is. En je raad het al, binnen 5 minuten weer een geep, en dat hadden we niet verwacht met deze behoorlijke golfslag. Ik had gelezen dat geep vooral beet bij zo vlak mogelijk water. Daarna verschoof de visserij de rest van de middag van ankervissen naar geep vissen. En hebben we allemaal onze eerste Nederlandse geep kunnen vangen. En waarom zeg ik nu Nederlandse? Omdat ik er ooit al is een bij Hellesoy gevangen heb tijdens mijn eerste Noorwegen reis via Cordes Travel.
Bij een van de volgende aanbeten staat er weer een hengel flink te stuiteren in de steun. Tot onze grote verbazing loop de lijn niet recht achter de boot naar de dobber maar meer naar stuurboord en vervolgens de lucht in . Een meeuw had de zager gepakt, zucht, maar die liet gelukkig al snel krijsend de zager los.
Hierna nog een paar gepen en scharren kunnen vangen.
Om 16:00 werd de golfhoogte ons toch echt te hoog en zijn we ,met een leuk maaltje vis, weer opgestoomd naar de haven.
Als traditie deze gezellige en winderige visdag afgesloten bij restaurant “de 2 gele bogen”.
Jan de Bruin