Het is meer een bericht…… dan een VANGST bericht
26/02 stonden we, de zaterdagvissers voor de gesloten poort van de Noordpier in Wijk aan Zee, na drie weken storm. Vanuit alle windhoeken van Nederland, zoals Culemborg, Schiedam, zelfs uit Duitsland waren ze na een onrustige slaap uit hun warme habitat gekropen om die bekende spanning van hun hengeltoppen te voelen.
We moesten nog maar eens wachten want niemand van die reddingsbrigade wilde ons tegemoet komen om de poort te openen, zowel de Noord- als de Zuidpier waren afgesloten. Wellicht een mooie kans voor de Noord-West federatie om ons, zeevissers, de meeste met een vispas, niet meer op onze vrije zaterdag een dik uur te laten wachten op, totaal ongepast woord in dit verband: een “reddingsbrigade”, niemand kwam ons namelijk redden. Wij besloten uiteindelijk onszelf maar te redden door er onderdoor te kruipen.
Een goed half uur later stonden wij bij 500 naast elkaar.
En over de hele pier verspreid was er een lekker zonnetje, Tata spoot zijn afval de noordelijke kant op en onze onderlijnen vlogen richting het bruine sop. Er valt meer te vertellen over het weer dan over de vangsten, want die waren er nauwelijks. Rond 13:00/14:00 uur vertrokken vele “poortwachters” al weer huiswaarts. Een uitzondering was het als iemand een tong had geland of 2 ondermaatse gulletjes, kortom, het weer en de onderlinge sfeer was puik, maar de vangsten voor zover je daarover kunt spreken, waren bedroevend slecht. Al met al een lekker dagje aan zee, mooie omstandigheden, maar de door ons zo begeerde vis heeft zich de hele dag niet laten zien. Rond vier uur zaten mijn broer, Pierre en ik, bij Bysea aan een lekker biertje met onze rozige koppen om deze mooie, maar vangstloze dag af te sluiten.
Pierre en Frans den Hartog
Frans den Hartog
