Dit weekeinde nog een gerichte sessie gedaan om te zien of er al vroege voorjaarsbaars te vangen was. Gezien de Corona perikelen wilde ik een stek zoeken zo ver mogelijk van de bewoonde wereld. Zaterdagavond na de koffie vertrokken en een uurtje later de steun alvast neergezet aan de hoogwaterlijn. Het opkomende water kwam net door het geultje tussen de bankjes heen. Op het gemakje opgetuigd totdat het water over de bank kwam en toen de eerste worpen gedaan. Er was een mooie branding met een aardige stroming, maar een loodvrij 5je was ook op afstand voldoende om het spul op zn plek te houden. Met de peuterstok eerst met een subtiel portugeesje het geultje uitgepield op zoen naar een platnek, maar dat gaf geen resultaat.

Met de lange lat vol over het bankje gegooid en in de branding gevist. Daar kwam op de tweede worp al een baarsje van 25 cm vandaan. De volgende verre worp gaf een dikke aanbeet waarbij de hengel dubbel in de steun stond. Maar deze keer geen vis maar slechts een verdwenen haaklijn als resultaat. In de schemering de portugees ingeruild voor een schuivende montage met een wapperlijn, een flinke haak en een halve spitzager eraan en constant in de mui gevist. Intussen kwamen er op de verre hengel wat baarsjes op het strand. Zowel de grote belegen pieren als de spitzagers vingen vis, in totaal kwam ik in ruim 4 visuren tot 9 zeebaarsjes tussen de 25 en de 42 centimeter. Zeker het dubbele van dat aantal nog aan aanbeten gemist en ook de nodige loslaters gehad.

Opvallend was dat alle vissen deze keer van de verre hengel kwamen, van de peuterstok was slechts een klein baarsje te melden en die loste de haak in het laatste golfje. Rond middernacht de aasnaald voor de laatste keer volgeschoven, het restant van de pieren uitgeschud in de branding, voor de laatste keer ingegooid en voor bereidingen getroffen op het basiskamp weer op te ruimen.

Het was weer een mooie sessie.

Niek Romijn HSV Dreischor

Niek Romijn