Afgelopen zaterdag deden we met de Schouwse HSV’s de 56 editie om het Kampioenschap van Schouwen Duiveland. Deze keer met 30 deelnemers aan de start en te vervissen op het Banjaardstrand. Diegenen die het dachten te weten hadden het over grote aantallen dikke scharren, die op werpafstand, dakpansgewijs opgestapeld, met opengesperde bekken zouden liggen te wachten op onze pieren. Het pakte wat anders uit.
We gingen onder bijna zomerse omstandigheden om 12 uur aan de gang, een dik uur na hoogwater. Ik stond halverwege het parcours. Zo hoog aan de hoogwaterlijn was diep water nog buiten werpafstand dus gingen er ook deelnemers voor de korte worp hopende op een botje of een baarsje. Dat lukte maar mondjesmaat, zo her en der zag ik een visje komen. Zelf deed ik afwisselende kunstjes op verschillende afstanden en verschillende aasaanbiedingen. Op de verre afstand had ik een rottig richeltje liggen waar ik wel de onderlijn doorheen kreeg, maar waar ook wel vis op achter bleef. Een beetje kortere afstand leverde in ieder geval na een uurtje een schar op, dus nul was weg! Bij een volgende worp moest ik dik hangen en sleuren aan de lijn en kwam er een klont met lijnen, wier en mesheftschelpen aan de kant, even een kwestie van opruiming houden op de bodem. Intussen gingen we steeds verder naar de laagwaterlijn, kwam dieper water binnen bereik en hoorde ik van der verderop het parcours over scharrenvangsten. Midden in het parcuors liep dat nog geen vaart en bleef het een karig vangerij. Met nog een half uurtje te gaan nogmaals opruiming gehouden op de bodem, deze keer zat er in de kluwen met lood, lijnen en wier nog een schar en een baarsje aan mijn eigen haken. Met 3 vissen op de kaart was een goede klassering mijlenver weg. Om vier uur klonk de toeter en was het kunstje over, tijd voor prijsuitreiking. Johan wist het potje met overmacht en 21 vissen te winnen en bracht daarmee ook zijn korps mede naar de eerste plaats. In totaal kwamen er 146+1 vissen op de kant. De “+1” vis was een zeepaardje dat eerst niet als “vis” betiteld werd en dus niet op de kaart kwam. Nog even los van hoe je zo’n fragiel beestje zou moeten meten, was het toch weer een bijzonder vangst. We visten deze wedstrijd, gezien het aantal deelnemers in 1 vak, maar opknippen in 3 virtuele vakken van 10 nummers maakte nog een aardige analyse van de koude cijfers mogelijk:
Het lage vak had 4 deelnemers zonder vis, het hoge vak en middenvak hadden elk 1 deelnemer zonder vis.
Van de in totaal bijna 32 meter vis werd 17 meter vis gevangen in het hoge vak, de twee andere vakken moesten samen de overig 15 meter verdelen.
Van de in totaal 146 vissen werden er al 72 stuks gevangen door de hoogste 7 nummers van het hoge vak.
Van de top-vijf van de einduitslag kwamen er vier uit het hoge vak.
Duidelijk was dat in het hoge vak de beste vissers stonden en/of de meeste vis zat.
Voor ons Dreischorse korps moesten we genoegen nemen met de op een na laatste plaats in het korpsen klassement, we hadden dan ook met 4 van de 5 deelnemers in het slechtste/middelste vak geloot. Gewoon dikke pech, volgende keer beter. Voor de prijswinnaars; nogmaals gefeliciteerd mannen.
Niek Romijn HSV Dreischor
Niek
