Beste hengelsportvrienden,
Onlangs met een verrekijker ’n aantal duinovergangen beklommen; met half opkomend water werd prachtig duidelijk, waar een hengeltje uitgooien met HW de moeite waard zou kunnen zijn. Met name één duinovergang sprong eruit; een diepe mui van zo’n 150 meter lang vulde zich snel, met aan weerszijden enkele minder diepe zwinnen. Voor de volledigheid: een mui staat meestal loodrecht op het strand, terwijl een zwin (een diepte tussen 2 zandbanken) meestal evenwijdig aan de waterlijn loopt. Welnu; dit strand gaf mij een goed gevoel. Het kost ’n dag inspanning, maar -hopelijk- heb je dan ook wat ! “Zomaar” ergens gaan staan en er dan het beste van hopen, kan ook, maar spreekt mij wat minder aan.
En ….. werd de moeite beloond ? Ja, zonder meer. Gister, van 2 uur voor tot 2 uur na HW leuk gevangen. Zeebaars van 38, 39, 41 en 43 cm. en met het allerlaatste aas nog een zéér fraaie aanbeet plus mooie sport. Aanvankelijk leek dat de zeebaars van de dag te worden, maar het bleek een bot van 42 cm. Gelukkig met de haak in ’t lipje, dus: gauw terug ! (We eten immers alleen bot, als ’t mot). Dat betekent: één vis mee, dus thuis nog een tweede keer genieten. Niet verkeerd, toch. Dat hier genoeg vis zit, is overduidelijk; mede omdat ook nog eens 3 óver-duidelijke beten werden gemist.
Met deze vangst zal ik niet de krant halen, maar dat hoeft ook niet. Het was puur genieten; dat is belangrijker dan publiciteit. Prachtig weer, twee zeehonden gezien, evenals oer Hollandse luchten, en in deze schitterende omgeving ook nog eens aerosolenvrije lucht ingeademd ! Van een hengeltje uitgooien zal ’n mens geen corona krijgen; hier al helemaal niet.
Heel even overwogen, de stek te vermelden. Mede-hengelsporters is die info van harte gegund. Echter ….. mijn vrienden van het beroep lezen ook mee. Daarom kan ik slechts vermelden, dat deze overgang is gelegen ergens tussen Cadzand en Delfzijl. Anders staat ook hier in recordtijd zo’n vervloekt staand wand. Met half afgaand water neergezet betekent dat, dat elke zeebaars in de mui zich hier vast zwemt, en een afschuwelijke dood sterft. Inclusief de visjes, die nog niet aan het paaiproces hebben deelgenomen. Over kapitaalvernietiging gesproken ! En ik wil niet -indirect- mijn medewerking verlenen aan de zoveelste aanslag op het zeebaarsbestand.
Over misstanden gesproken, nog even dit. Fint dient in ’t water onthaakt te worden, zoals volkomen terecht door iemand werd opgemerkt. Waarom ? Nou, heel eenvoudig. Deze haringachtige heeft -naar verhouding- grote schubben. Door het vastpakken buiten het water -helemaal met droge handen- gaan schubben verloren. Dit wordt een broedplaats voor parasieten- en schimmelvorming; vaak uiteindelijk met dodelijk gevolg. Dat is geen aanname of veronderstelling, maar een feit. De aanname dat die vis ertegen kan omdat ie wegzwemt, is overduidelijk van een leek, die niet gehinderd wordt door ook maar het geringste spoortje biologische kennis. Dat die vis een sprintje trekt, is niet het gevolg van er-zo-goed tegen kunnen, maar het gevolg van een schrikreactie. Pure onwetendheid plus een verkeerde conclusie, kan zo heel wat leed onder water veroorzaken.
Hengelsport is bij uitstek geschikt om wat te mijmeren. Kijkend naar een hengeltop, kunnen gedachten alle kanten uitgaan. Gedachten lezen lukt me niet, maar ik weet wel, dat sommige lui zich in een gigantisch aantal visuren, nog geen mili-seconde bezig gehouden hebben met de vraag: hoe ga ik met die vis om. Een foto met tongen, waarvan een aantal met opengesneden kop, spreekt boekdelen. Of wat te denken van een rog, in de ogen gepakt. Blind geknepen voor ’n foto. Op zoek naar voedsel voortaan op de tast.
Zijn dit nu allemaal sadisten ? Welnee; het feit dat men, zonder enige gene, poseert voor een foto, zegt genoeg. Men realiseert zich totáál niet de gevolgen voor de vis, en men heeft hier ook nog nooit bij stilgestaan. In een deel van het buitenland moet men voor een visvergunning examen afleggen. Ethiek -ofwel: hoe ga ik met vis om- is een onderdeel. Dit in Nederland invoeren zou niet verkeerd zijn. Allesbehalve, zelfs.
Nog een vraag om af te sluiten. Zou het aanzien van de sportvisserij ermee gediend zijn, als men zichzelf in vele visuurtjes wél eens bepaalde ethische vragen stelt ?
Laurens
